New York Yanılsamaları

Başkalarının yaptığını yapma, ortaya yeni bir şey koy; ama senden!...

Senin eserlerine bakıyorum ...İçlerinde beni göremiyorum; hep sen varsın, senin kendi için. Ben, ben bir tiyatro yönetmeniyim, sahneye koyduklarımda sen gibi, hep ben olamam ki....

Çocuğumuz senin eserin oldu, sonra....

Peki, dedim kendime, yepyeni bir eser koyacağım ortaya ve içinde BEN olacağım, benim dünyam! Kocaman bir dünya kurdum, içi insan dolusu ve başladım çalışmaya....

Bu eseri ne zaman sahneleyeceksin?

Sen gittin. Senin başarılarını okudum dergilerde ve kızımız....Doktorlara soruyordum, ölecek miyim? Hep bir yerlerimde arızalar çıkıyordu, sığındığım kim varsa yaşlarımla birlikte benden düşüyordu, sensiz çok yalnızdım.

Beni oynamaya başlayan adam benden daha başarılıydı benim dünyamda.

Gerçi ben oradan atlamamıştım, o benden cesur çıktı ve....Hepimizi, hepinizi aldım sahneme, oynadık hep birlikte o kocaman sahnede, seyirciler....Derdimiz alkışlanmak değildi, bir ŞEYi ortaya koymak istiyorduk; yaşamın kendisi...

Temizledim ben, hep biliyor musun sen yokken temizledim bütün evleri ve bizi.

1. Not: Yatmadan önce herkesin önünde önce ağlıyordum, nedeni yalnızlık; gündüzleri ise sürekli beni kovalıyordum sahneye doğru yerleştirmek için.

2. Not:

Yalnızdım sizinle karşılaştığımda

sahneniz beni rahatsız etti

çıkmak istedim

bırakmadınız

bana da bir rol verdiniz

birlikte temizliyorduk bütün evleri

geceleri beraber ağlıyorduk herkesin önünde

ama ben inat ettim

senin gibi diz çökmedim onun önünde

çünkü bu senin dünyandı, sahnen

döndüm dünyama, evime, işime gücüme.

Ş.Y.