Nice 100 Yıllara!

Ankara’da kendimce bir kültür yolu oluşturmuştum.

Ulus metro durağından yukarı doğru tırmanan, Kale’de bir sanat evinde çay içerken sonlanan bir yol.

Attığım her adımda ürperirdim.

Bir milletin kaderinin değiştiği yerlerde gezmek, o havayı solumak,

kimler soluklandı acaba bu Ankara yokuşunda diye düşünmek derinden etkilerdi beni.

İşte o yerlerden ikisi.

Lokasyon olarak önce 2. Meclis

Bir devrin tarihi sinmiş duvarlara.

Ama içimi ürpertense her zaman ilk meclis oldu.

Kurtuluş meclisi.

Ahşap sıralarda, inanmışlıktan adanmışlığa giden bir tarihin şahidi.

Nice zorlukların sancıları

Nice zaferlerin sevinç nidaları,

Âkif’in mısralarının okunduğu sıralar...

Tek tek bağrınıza basasınız geliyor.

Her bir zerreyi hapsedip zihninize kazımak istiyorsunuz.

Unutulmayacak bir tarihin içine doğduğunuz için de binlerce kez şükrediyorsunuz

100 yıl önce meclis açılışında ellerini semaya açan o yiğitlerin duasına,

100 yıl sonra dahi iştirak etmenin gururunu yaşıyorum.

Daha nice 100 yıllara!

"Sevgili günlük" tadında, aşure kıvamında ..