O ilkbahar

Zincire vurulan ufuklarda
Yırtarken yaşam sahte güzelliğini,
Ölümsüz şarkılar vardı yaşanacak ;
Dehşete inat bitimsiz, akıp giden
Bir tarih sızıyordu azınlık yüreğimizden.
Sanki doğuştan biliyorduk kaç adım bahar,
Kaç adım ölüm olduğunu
İliklerimize kadar işleyen o tarihin
Dayanılmaz soğukluğunu.
Her mevsimin güzelliği bizde en güzeldi
Mayıs’ta o ilkbahar başka bir bedeldi,
Başka bir bedel !
Cesur değildik belki, ancak daha az korkak
Vazgeçmek mi, asla yoktu.
Yolumuz bildik.
Azınlığın gerçek yüzünü o rejimde öğrendik.
O ürperti işte düştü yüreğimize
Tırmanırken tarihin yokuşunu.
Gözlerimize çekilen demir perdeler
Bir ömre bedeldi.
Bir ömre bedel !
Arkamıza baktığımızda
Mayıs gerçeğinden kalan
Ne bıraktığımız izler, ne de alın terimizle beslenen
Toprak görünür.
Her Mayıs’ta o ilkbahar
Ecdadınla övünür !