Öcalan diyor ki; 'Ey Türk Gençliği, ikinci vazifen beni ev hapsine almaktır'..

Bugünlerde," terör örgütü lideri Öcalan İmralı'da mı?, MİT ile başbaşa bir yat'ta görüşmüşler mi?"  gibi tartışmalar yapılırken, Abdullah Öcalan'ın Adalet Bakanlığına mektup yazdığı, internet potalina düştü..

Mektup'un içeriği kısaca şöyle;

"Avukatlar sözlerimi çarpıtıyor. BDP ile PKK da beni aldatıyor. Ben artık bunlarla görüşmem."

Pes!.. Vallahi pes!..

Senaryonun bu kadarına da pes!

Sen, otuz yıldır terör örgütünü yöneteceksin, bebek demeden yaşlı genç demeden köyleri basıp katletme emrirlerini vereceksin, örgüt üyelerine emredip karakolların basılmasını isteyip memedleri şehit ettireceksin, ondan sonra da ömür boyu hapisten kurtulup ev hapsine dönüştürülebilmesi için "BDP ve PKK beni aldatıyor, ben artık bunlarla görüşmem" manifestosuna sığınacaksın ve ülke ile adeta alay edercesine yörüngeyi başka yöne çeviriyormuş izlenimini vererek beyinleri karıştıracaksın!

Yerler, yerler kardeşim yerler..

Avrupa Birliği uyum yasaları bahane edilerek idam cezasından kurtarılan Öcalan, bugün başka gerekçelerle ev hapsine dönüştürülecek.

Bunu ben söylemiyorum, Başbakan yardımcısı Arınç söylüyor. "Ev hapsi düşünülebilir" demişti geçtiğimiz günlerde..

Aslında neler oluyor biliyormusunuz sevgili okurlar?..

Washington tarafından Öcalan'a bir görev verilmiş ve otuz yılda ilmek ilmek işlenmiş, bugün kilim olarak karşımıza çıkıyor..

Kilim şu; Bunca katliam, bunca şehit ve karşılığında dünya'nın silah-uyuşturucu tuccarlarının kazanımları ve terör nedeniyle askeri harcamaların üst düzeyde tutulması ve dolayısıyla ülke ekonomisinin bir türlü düzelememesi.

Washington'a göre Öcalan'ın terör bağlamındaki süreci tamamlanmıştır. Ev hapsi projesi ve Öcalan'ın "BDP ve PKK beni aldatıyor" gibi çıkışı CIA'nın bir senaryosu olduğunu düşünüyorum..

Öcalan, Büyük Orta Doğu Projesi'nin bir parçasıdır. Bir elemanıdır. Bir figüranıdır.

Hal böyle iken, Öcalan'ın yakalanması, idam edilmemesi ve şimdi de ev hapsi düşünülmesi tamamen Washington'un kontrolünde olduğunu söylemek için müneccim olmak gerekmiyor.

Peki, böyle bir fotografta, onbinlerce memedlerin, yanan yüreklerin hesabını kim verecek?

Kocaman soru işareti değil mi?

Şehit deyip geçecek miyiz?

"Şehit" demek nekadar kestirme bir cevap değil mi?

Emperyal güçler sorgulanmalı. Washington'a baş kaldırılmalı.