Öfke ve şiddet hiç kimseye bir şey kazandırmaz

Günümüzde içten içe; insan manzaraları ile karşılamak veya insanoğlunu yaşam tarzında bir ödünlerin verildiğini görmek birazcık olsun içimizi ürperse de aslında durup bir düşünmek gerekiyor; Günümüzün insan manzaraları neden bu denli değişim sergilemektedir. İçten içe psikolojik olarak saldırgan, tedirgin, güvensizlik, kırılgan ve bir anlık kendini ve çevresini unutur bir serüvene bürünüyorlar.

İşte bu denli saldırgan bir hal alırken sisteminde çarkları elbette unutulmaz türdendir. Her şeyi sisteme bağlarsak kendimizden ödünler veririz ve vardığımız noktada içimizdekini atıp yeni bir içtenliklere bürünerek saldırgan, kırılgan, öfkeyi de kullanarak çevremize zarardan başka bir şey vermeyiz. As olan kendi içimizdeki durağanlıktan kurtularak kendi as kimliğimize dönerek kim olduğumuzu ve kendimize yakışanı sergilersek her şeyinde yolunda gideceğini daha iyi anlarız.

Günümüz içtenlikten daha samimi olmalıyız, daha içten düşüncelerle yola çıkarak toplumuza örnek teşkil edecek bir şekilde bilgilendirmek var olan yanlışlıkları düzeterek eğitimci yönümüzle bir yerlere adım atarak bu saldırgan, tedirgin, güvensizlik olduğu bir ortamda soyutlayarak geleceğimizi daha güvene getirilmeliyiz. Zaten bizler gibi yurtsever toplumlara da yakışan budur.

Son günlerde bizleri yönetenler içtenliklerine sığınamayacağı sözler sarf ederlerken öfkelerini gizleyememektedir. Diğer taraftan basında sanki iki kutuplaşma varmış gibi bir izlemin bırakmaları öfkenin, şiddetin ne kadar da yaygın olduğu toplusal bir gerçek âline gelmiştir. Hemen her birey öfkesini gizleyememektedir. Gazete sayfalarında yer alan bazı öfke, şiddet dolu yazılar gösteriyor ki toplusal olarak bir şeylerin git gide yol kenarındaki uçurumlara benzediği de bir gerçektir.

Günümüzde içtenlik giderek somutlaşmaktan çıkıp soyutlaşarak toplumsal alanda insan ilişkilerine bir gölge düşürerek yol almaktadır. Bu da ulus kavramından tutunuzda hukuk sistemimize ve diğer çeşitli kurumlara varıla çak derecede bir kaygı, bir endişeye sürüklenir. Her konu özünü oluştururken öfkenden uzak, tedirginlikten ödün verilmeden karşılıklı bir bağ kurularak bir orta yol bulunmalıdır. Topluluklar böyle bağların sayesinde ayakta dururlar.