OKS açıklanırken

Çok değil yaklaşık bir hafta sonra oks sınav puanları açıklanacak. Tüm öğrenci ve velilerimiz oldukça telaşlı bir tercih haftası yaşayacaklar. Önce öğrencinin puanı öğrenilecek sonrada geçen seneki puanlar. Derken tercih listeleri için dershaneler dolaşılacak, uzak yakın tanıdıklara sorulacak, okuldaki öğretmenlere sorulacak ve bir tercih listesi yapılacak.Bu tercih listesi tekrar tekrar değiştirilecek. Eğer puan beklenenden az ise ailenin çocuk hakkındaki yakınmalarıda başlayacak.Zamanında ders çalışsaydın, biz sana o kadar çalış dedik, bak filanca filanca şahıs şöyle iyi puan almış , ....gibi.Sonrada sonuçlar beklenecek.Olmadı mı ? Bu seferde 2.tercih koşuşturması başlayacak.Yine aynı manzara.

Ne acıdır ki bizim eğitim sistemimiz böyle.Çocuklarımız, çocukluklarını bile yaşayamadan bir yarış içerisinde buluyorlar kendilerini.Hem de acımasız bir yarış.Rekabet en üst düzeyde.8 sene okuyorsun ama bu okuduğun 8 sene bir sınavla ölçülüyor.

Şimdilerde sistem değişti.Artık çocuklarımız yukarıda bahsettiğim stresi 1 defa değilde 3 defa yaşayacaklar.6., 7. ve 8. sınıflarda sınavlara girecekler.Sadece 8. sınıfta dershaneye giden çocuklar artık 4., 5. sınıftan itibaren dersaneye gitmeye başlayacaklar.Yarış daha da kızışacak.Ve tüm olan bitenlerden en büyük zararı yine çocuklarımız görecek.Yarış içerisinde geri kalmamak için istedikleri gibi oyun oynayamayacaklar, gezemeyecekler, eğlenemeyecekler.Kısacası hayatlarını tam olarak yaşayamayacaklar ve hayatı tam olarak öğrenemeyecekler.Çocuklarımız için hayat konu anlatımlı, soru cevaplı test kitapları ile ev, okul, dershane ve hatta özel ders olacak.Sonrada çocuklarımız en ufak bir şeyi beceremediğinde onları suçlayacağız.

Kime sorsanız der ya.Ah bir çocuk olsam! diye.Ama ben de tam tersini düşünüyorum.Çocuk olmak çok zor bir şey.İyi ki benim çocukluğum bu dönemde değil.Bu yüzdende kendimi şanslı sayıyorum.Ben çocukluğumu doyasıya yaşadım çünkü.Ama benim çocuğum maalesef benim kadar şanslı olmayacak.
Bence bu yarış ortamını biran önce değiştirmemiz gerekiyor.Bunun için de mesleki teknik eğitime gereken önem verilmeli ve aileler bu konuda biliçlendirilmelidir.Herkesin çocuğu illa fen lisesine, anadolu lisesine veya anadolu öğretmen lisesine gidecek diye bir kural yok.Çocuğun kapasitesi nereye yetiyorsa çocuk oraya yönlendirilmeli.Bu ülkenin fen liseli, anadolu liseli veya anadolu öğretmen liseli kadar meslek liseli insanlara da ihtiyacı var.Ama günümüzde meslek liseleri 2.sınıf okullar gibi algılanıyor.Hiç kimse çocuğunu meslek lisesinde okutmak istemiyor.Meslek liseleri öğrenci açısından maalesef kan ağlıyor.
Son söz olarak; Ülke olarak kalifiye eleman sıkıntısı çekiyoruz.Her işi yaparım abi zihniyetinden kurtulup şu işi çok iyi yaparım abi demeliyiz.İnşallah mesleki teknik eğitime gereken önem verilir ve öğrencilerimizin büyük bir kısmı meslek eğitimine yönlendirilir.Çocuklarımızı sıkan, boğan bu yarış ortamı minumum düzeye iner.Bu şekilde çocuklarımız çocukluklarını yaşayarak hayatı öğrenirler.