Okul mezunlarının pilav günleri

Geçmiş yıllarda okullarından mezun olanları bir araya getirmek için programlar yapıyorlar. Mezunlarının adreslerini tespit ediyorlar, kendilerine ulaşıyorlar, belki bire bir konuşuyor.

Davetiyeler adreslere gönderilmiştir veya mesaj yoluyla ulaşılması ve buluşmalarını sağlamak için mezunlarına iletiler gönderilmiştir kanaatimizce.

Bizim de mezun olduğumuz okulun mezunları için düzenlenen pilav günü var. Bizim okulun pilav günü daha yeni sayılır. Pilav günü derken sadece buluşmak için gidenler, yemek, pilav için gidiyor değiller.

Geçmişi yâd etmek, o temiz, berrak duyguların yaşandığı anları tekrardan yaşarcasına muhabbet etmektir gayelerden biri.

Mezunlar gününün, tüm mezunların buluşmasının gayesine uygun buluşmalar olmalıdır. Bunun için de geçmişi çok övmek yerine atiyle ilgili görüşlere başvurulmalı. Pilav günlerinde geçmişten çok önümüze bakış açısı olacak projeler hakkında fikir serd etmek olsa daha yerinde olur.

Gelecekte nasıl olurda okulumuzun gelişmesine, ilerlemesine, misyonuna münasip olarak başarıya ulaşabiliriz diye kafa yorulmalı.

Öğrenci profilini inceleyerek, öğrenci profilini biraz daha yukarı çıkaracak önlemler almak için neler yapılmalıdır? Sorularına cevap aransa iyi olmaz mı?

Beyin jimnastiği yaparak, hamasetin yerine gerçekçi bakış açısıyla bakma yolunu denemeliyiz. Fikirleri olanların, kurallar dâhilinde okullarının gözde olmasını sağlayabilmenin sızısını yaşamalıdır.

Okul çalışanlarının mezunlarının aidiyetini sağlamak istiyorsa sadece böyle resmi anlam taşıyan günler de görmek yerine, iletişimi sağlıklı kurmayı değerlendirmelidirler.

Özel olan günlerde mesaj göndererek mezunlarla hem irtibat kesilmemiş olur.

Mezunların buluşması elbette çok yerinde kararlardandır. Buluşmanın verimini arttırmak için mezunlarla anket yapılarak, mezunların pilav gününe katılmadan önce ki düşündükleriyle, mezunlar gününden sonra ki düşüncelerinin değişip değişmediği, memnuniyet derecesini ölçmek lazım.

Programların yapılma amacına ulaşıp ulaşmadığını değerlendirmek gerekir mi acaba diye düşünenler olabilir?

Buluşmanın kendimiz için, geleceğimiz için, ülkemizin gelişmesi için, ülkemizin ilerlemesi için, dostluklarımızın pekişmesine katkısı için ne kadar olumlu kararlar aldık?

Bunu da düşünmek gerekmez mi?

Önce bunu düşünmeliyiz.

Protokol konuşmaları yerine, samimi ortamın oluştuğu konuşmalar daha yerinde olur. Katılımın sayısını arttırmanın yolunu araştırmalıyız.

Programları okuyorum şöyle genelde aynı. Klasik pilav günün yerine bilgilendirici, birbirimizi anlamamıza vesile olacak etkinlikler sunabilmeliyiz. Söz alanlarında konuşmalarda kırılganlığa sebebiyet vermemek için azami hassas olmalıdır.

Buluştuk, pilavı yedik, ayranı içtik, döndük, geldik. Sadece bunun için mezunlar günü düzenlemek ne kadar doğru olur?

Sıkıntılara çözüm olmalıdır, dertlere derman olmalıdır, içimizde bulunan sevgi saygı artmalıdır, arkadaşlarımızın sevindirici haberlerini duyarsak sevinmeliyiz, mezunlarımızın başına üzücü hadise gelmişse üzülmeliyiz. Pilav günü o zaman manasını bulur diye düşünüyorum.

Yoksa mezunlar gününe katılmışım katılamamışım ne ifade eder? Mezunlar gününde gördüklerim de geçmişi övmek var. Doğru övünelim, sevinelim, hatta maç yapalım ama şunu özellikle ifade edelim.

Şu an ve gelecekte okulumuzun kalitesini arttırmak ve mezun öğrencilerimizin yüksek öğretim hayatında nasıl katkıda bulunabiliriz? Bunları düşünecek ortamlar oluşturmalıyız.

Yine de övünelim.

Düşünelim, kafa yoralım. Elbette kolay değil bu. Uzaktan yakından teşrif edenlerde çok yüksek makamlarda olanlar vardır. Onların tecrübelerinden, deneyimlerinden yararlanma gibi ortam oluşturulsa iyi olmaz mı?

Ayaküstü tanışıyoruz. İşte tanışıklık orada kalıyor. Bende, biz de, hepimiz buna yanıyoruz. Tanışıklık sadece pilav günü kadar mı dostlar?

Yoksa ömürlük mü bir araya geliyoruz? Biz bizi tanıyoruz. Niyetlerimiz halis olduğunu hepimiz biliyoruz. Halis niyetlerimizi ufak tefek menfaat için heder etmeyelim.