Okullar açılırken

"Milli Eğitim'in gayesi yalnız hükümete memur yetiştirmek değil, daha çok memlekete ahlâklı, karakterli, cumhuriyetçi, devrimci, olumlu, atılgan, başladığı işleri başarabilecek kabiliyette, dürüst, düşünceli, iradeli, hayatta rastlayacağı engelleri aşmaya kudretli, karakter sahibi genç yetiştirmektir. Bunun için de öğretim programları ve sistemleri ona göre düzenlenmelidir.”                              

M.Kemal Atatürk

2011-2012 Eğitim-öğretim yılı, çözümlenememiş sorunlarıyla başlıyor.

Yıllardır sağcısıyla solcusuyla bütün sorunlarımızın kaynağında eğitim sistemimizi görürüz. Ancak ne yazık ki yirmi birinci yüzyılda hala kalabalık sınıflar, derslik sayısının yetersizliği, öğretmenlerin özlük haklarıyla ilgili sorunları, ders proğramlarının yetersizliği, okullarda uygulanan şiddet vb. sorunlarla boğuşmaktan kurtulabilmiş değiliz.

Ortaöğretim çağındaki gençlerimizin büyük bir çoğunluğu ne okuyor ne de çalışıyor. Okuyanlar okulda verilen eğitimle başarılı olabileceğine inanmıyor. Yüz binlerce gencimiz hazırlık kurslarına milyonlarca lira vermek zorunda bırakılıyorlar. İnsanlar bu yüzden okulları gereksiz ve yararsız görmeye başladılar.

Derslik başına , bilgisayar başına, öğretmen başına  öğrenci sayılarında memleketimizin doğusu ve batısı, köy ve kenti arasında dağlar kadar uçurum var.

Anayasamıza göre parasız olması gereken eğitimin yükü öğrencilerin dolayısıyla velilerin sırtında oluyor. Velilerin okullara ödediği para kayıt parasıyla başlıyor ve etüt, teknoloji, bakım, hizmetli, memur maaşları, temizlik maddeleri alımı, onarım giderlerine katkı, kırtasiye giderleri, kıyafet, beslenme, öğrenci servisi, spor malzemeleri, katkı payı, sosyal ve sanatsal etkinlikler giderleri vb. harcamalarla sürüp gidiyor. Okulların temizlikçi ihtiyacının giderilmesi için velilerin yüklendiği para 100 milyon liraya yakındır.

Eğitim kademelerine göre öğrenci başına yapılan harcamalarda Türkiye; ilköğretimde 1130, ortaöğretimde 1834 ve yükseköğretimde 4648 ABD doları ile OECD ülkeleri arasında en alt sırada yer alıyor.

 Türkiye’de 1614 dolar olan öğrencilere yıl bazında yapılan kamusal harcama; Almanya’da 7925, OECD ülkeleri ortalaması ise  7840 ABD dolarıdır.

Seçim rüşvetleriyle işbaşına gelmiş hükümetler de ne yazık ki bu sorunları çözmeye çalışma yerine, ders proğramlarından Türklükle, Atatürkçülükle, devletin üniter, laik, demokratik, sosyal hukuk devleti olması ile  ilgili proğramların nasıl kaldırılabileceği, devletin üstlendiği eğitim giderlerinin nasıl halkın sırtına yüklenebileceği vb. konularla meşgul olmayı tercih ediyor görünüyorlar.