Olabilir mi ne dersiniz?

Düşündünüz mü hiç, duyguların da kendilerine has bir kokuları olabileceğini?
Düşlerin mis gibi, taptaze bahar kokabileceğini düşündünüz mü hiç ?
Kimbilir ne kadar ağır gelir di insana, inatla saklamaya devam ettiğimiz geçmişe ait acılarımızın çürümüş ve ağır kokusu.
Aşk, sevgi, nasıl kokardı peki sizce?
Kin, nefret, öfke?
Sevinç, mutluluk, huzur?
Şüphe, aldatma, yalan, kıskançlık, korkular?
En güzel koku hangi duyguya ait olurdu sizce?
Peki ya en çok hangi duygunun kokusundan rahatsız olurdunuz?
Görünüşleri, hareketleri ne kadar düzgün olsa da, sürekli kötü kokan insanlar hakkında ne düşünürdünüz?
Ya da üstü başı perişan ama misler gibi kokan insanlar neler getirirdi aklınıza?
Yeni tanışacağınız birinin kendisinden önce kokusu size ulaştığında, neler hissederdiniz daha tanışmadan onun hakkında?
Peki siz olumsuz duygular yaşarken etrafınıza yaydığınız kokuyu gizlemek için neler yapardınız?
Yoksa siz, ben her zaman misler gibi kokardım diyecek kadar duygularınıza güveniyor musunuz?
Düşünüyorum da belki de duyguların gerçekten de kendine has bir kokuları vardır, beynini, yüreğini hakkıyla kullananlar bu kokuları alabiliyorlardır.
Olabilir mi ne dersiniz?
Böyle düşününce kendinizi nasıl hissettiniz?
Yoksa hafifte olsa bir koku ulaştı mı burnunuza?

18 Haziran 2008
Haşim Arıkan
http://hasimce.blogspot.com/