Öldüm ya da öldü!

Ruhumu ellerinin arasına aldı.

Ürkekliğime ve yalnızlığıma aldırmadan, minik bir serçe gibi besledi.

Öylesine ısındı ki yüreğim.

Ansızın korktum.

Beni ellerinden mahrum edeceğinden korktum.

Öldüm;

Ölmüş gibi yaptım.

O daha çok korktu. 

Ellerinden kayıp gideceğimden korktu. 

Öldü;  

Ölmüş gibi yaptı.

Ve ansızın ürkek bir serçe oldu!

Onu ellerimden mahrum edeceğimden korktu.

Ruhunu ellerimin arasına aldım. 

Öylesine ısındı ki yüreği… 

Nefes aldı… 

Nefes aldım... 

Sebahat Bağbars

http://birkarishikayelerim.blogspot.com/2012/09/oldum-ya-da-oldu-ruhumu-ellerinin.html#!/2012/09/oldum-ya-da-oldu-ruhumu-ellerinin.html