Olmayınca olmuyor işte Recep Kara

Olmayınca olmuyor işte.

Günlerdir bu yılda başpehlivanlığı kazanıp altın kemer alacaksın diyerek Kırkpınara kilitlenmiştik.

Bu yıl üçüncü defa başpehlivan olacak ve altın kemeri alacaktın.

648. Tarihi Kırkpınar güreşleri senin için bu yüzden daha da önemliydi.

Taşıdığın duyguları anlamakta zorlanmıyorum.

Fakat ne yaparsın ki olmayınca olmuyor işte.

2004 Yılı Tarihi Kırkpınar’da Baş Pehlivan olduğun zaman 22 yaşındaydın.

Kırkpınar tarihinin en genç başpehlivanı unvanını da almıştın.

O günden bugüne her Kırkpınar geldiğinde seni yazıyorum.

2006 Yılında Antalyalı Osman Aynur’a kıl payı yenildiğinde sana “Aldırma Be Recep Kara” diye yazarak seslenmiştim.

2007 ve ardından 2008’de üst üste başpehlivanlığı kazanınca azmin zaferi diyerek nitelemiştim.

Yıl 2009 Tarihi Kırkpınar da başpehlivanlığa kadar yükseldin. Fakat olmadı işte.

Kırkpınar’ın efsane güreşçisi Ahmet Taşı’nın yaşı 51. Eğer bu yıl rahatsız olmasaydı yine meydanlarda olacaktı. Bitmedi, devam edeceğim diyor.

Yine Taşçı ilk başpehlivanlığı kazandığında 32 yaşındaydı.

Unutma ki sen daha 27 yaşındasın.

Önünde uzun yıllar var.

Türk gibi kuvvetli sözünü daha çok yaşatacaksın.

Biliyorsun Türk sadece bileğiyle kuvvetli değildir.

Yüreğiyle, edebiyle, mütevazılığıyla, azmiyle, doğruluğuyla… Güçlüdür.

Bunların hepsi sende var.

Bir sporcunun hayatı bir noktaya kilitli değildir.

Bu dakikadan itibaren kaybettiğin yerden demiyorum, kaldığın yerden devam diyorum.

Hatta olduğun yerden devam.

Hem sen biliyorsun ki her işte bir hayır vardır.

Tevekkül sahibi insanlar ellerinden geleni yapar neticeyi Takdiri İlahiye bırakırlar.

Bu işte de takdir böyleymiş.

650 yıla yakın süredir devam eden bu meydanda bugüne kadar neler olmamış ki…

Kimler gelip kimler geçmemiş ki?

Sen meydanda kaybedince bizde üzüldük.

Kalem koca dağlar gibi ağırlaştı.

Bir süre yazamadım.

Bu yazı bir gün evvel yayınılacaktı oysa.

Varsın bir gün sonrasında yayınlansın.

Olmayınca olmuyor işte sevgili Recep Kara.

Takdirin önüne geçilmiyor işte.

Hem sonra diyoruz ya işte.

Her işte bir hayır vardır.

Unutma ki biz seni altın kemerinle değil, altın edebinle sevdik.

Minderlerde rakiplerini yenmenle değil, saygısızlığa, çirkinliğe yenilmemenle sevdik.

Yine en güzel dileklerimiz seninle dualarımız seninle…

Bu defada aldırma be Recep Kara.