Ölüm

Dünya dönüyor, güneş doğuyor ve yaşam son hızıyla devam ediyorken, bazı yaşamların son bulması bize hatırlatıyor ölümün o soğuk yüzünü...

8 haziran pazar günü uyumaya çalışırken derinden sesler duymaya başladım. Rüyamı görüyorum gerçekmi derken konuşma sesleriyle uyanıyorum. Sesleri dinliyorum daha önce hiç sesini duymadığım bi makina çalışıyor. Uğultulu bir ses ve otomatik bir konuşma sesi geliyor. Ardından bir gürültü. Sesleri iyice dinleyince, Üst kattaki yaşlı teyzenin kalbine elektro şok verildiğini anlıyoruz. Makinanın sesini bir kere daha duyuyoruz ama yaşlı teyzenin kalbi cevap vermiyor...Ve ağlama sesleri geliyor...

İçime bir acı çöküyor.''İşte bu kadar bir yaşam daha bitti'' diyorum. Ve hayatta uğraştığımız herşeyin boş olduğunu düşünmeye başlıyorum. Yaşanan kırgınlıklar üzüntülerin ne denli anlamsız olduğu geliyor aklıma...

Hayat gerçekten çok kısa. Onun değerini bilerek yaşamak gerekiyor...