Onun babası var...

Hava o kadar soğuk ki, belediye otobüsüne zor atıyorum kendimi...

Arka beşlide ağzında kocaman bir emzik bulunan dört yaşlarında bir erkek çocuk boylu boyunca uzanmış yatıyor.

'Şoförün çocuğu olmalı'' diyorum içimden.

Gözleri otobüsün sarsıntısından bi açılıp, bi kapanıyor...

Üzerinde bady ve el örgüsü kahverengi bir süveter,altında gri bir eşofman.

Yattığı yerden gözleriyle otobüsü kullanan babasını takip ediyor. Şoför de ara-sıra oğluna bakıyor dikiz aynasından.

Direksiyonunun önüne, oğlunun kabanını katlayıp koymuş. Yanında da su matarası.

Kımıldamamasını tembih etmiş ki oğlan hiç kımıldamıyor, konuşmuyor derken;

-Babaa! ..diye sesleniyor ve emziğinin arasından bir şeyler söylüyor ama hiç anlaşılmıyor.

Baba aynadan küçük bir bakış fırlatıyor oğluna...

Bir süre sonra yine,

-Babaa... diye sesleniyor ve yine emziğinin arasından anlaşılmaz konuşmalar çıkıyor..

Arkamı dönüp oğlana bakıyorum. Ellerini iki koltuğun arasına sokmuş minderlerin arasını karıştırıyor. Babasından tepki bekliyor..

Üçüncü kez,

-Baba! diye sesleniyor..Ben artık korkuyorum vallahi.. "Benim babam olsa..." diyorum içimden...

Şoföre bakıyorum, aynadan oğluna bakıyor ve birden otobüsü durduruyor.

Ne oluyor diye arkama baktığımda küçük çocuğun koltuk minderini yerinden kaldırmış olduğunu görüyorum.

Adam gülümseyerek,

-N'aaaptın oooluum''diyor...

Çocuk ayağa kalkmış artık isyanlarda...

-Paya var payaaa! diyor çocuk diliyle. Baba gülüyor. Koltuğun minderinin arasından 1tl,yi çıkarıp oğluna veriyor.

-Al senin olsun, diyor ve elinden tutup öne benim yanıma oturtuyor.

Oğlanın saçlarını şöyle bir karıştırıyorum ellerimle..

Hiç bakmıyor benden yana... Emziğin sapından tutup iyice bir emiyor.Gözleri yolda.

-Babaa, diyor yine.

-Ne alcam ben bununla..

-Oyuncak al oğlum, diyor babası.

-Yaaa, eve gitmek istiyorum artık been.. diyor oğlan.

Baba dikiz aynasından mavi gözleriyle şöyle bir bakıyor sakince.(Durağa geldik yolcular biniyor)

-Akşama oğlum, hadi güzel güzel otur artık diyor, sabırlı bir sesle..

Ben araya girip çocuğu lafa tutmak istiyorum kendimce..

-Annen nerde senin çarşıda mı? diye soruyorum yanağından makas alarak.

Hiç bakmıyor bana doğru.

Şoför arkaya doğru kafasını uzatarak..

-Onun babası var, diyor.

Mavi gözleri sevgi dolu...

-Değil mi oğlum?

Çocuk kafa sallıyor ağzındaki emzikten sular damlayarak...

Anlıyorum...

Baba ve Oğlu...

Otobüsten iniyorum.