Önyargılar - yargılamamak mümkün mü?

Pek çok öğretinin ana noktalarında “yargılamamak”tan bahsedildiğini görürüz.Yargılamanın olumsuzluğunu görürüz ancak yargılamaktan kendimizi alamayız, belki de bu, insanlara karşı önyargılı olmamayı, yargısız ve yorumsuz kalabilmeyi nasıl yapacağımızı bilmemekten kaynaklanmaktadır.Sorunun temelinde günlük yaşamda farkındalığımızın az olması yatıyor.Olayları ve insanları değerlendirmemizde sadece belli açılardan bakıyor olmamız yatıyor.Yazın yaşadığım bir olay, belki bir anlamda yol gösterici olabilir.Minibüste oturduğum yerde, dizlerimin üzerine koyduğum kitabı okuyorken, minibüse binen yaşlıca bir hanımın ayağı kısa süreliğine kapının alt demirlerine sıkıştı.Yanım boş olduğu için, yanıma oturdu, kızı ise yanında ayakta duruyordu.Ayağında yazlık terlikler olduğu için benim tarafımdaki topuğu hafifçe sıkışmıştı ve arada bir eğilip topuğunu ovalıyor bir yandan da söyleniyor ve kızıyla konuşuyordu.Ben ise başım hala kitaba eğilmiş bir şekilde görürüp bir yandan da olayı izliyor ve düşünüyordum.Her şey anlık gelişmişti, normal bir durumda “geçmiş olsun” veya buna benzer şeyler söylemem gerekirdi ama o anda gözümün hizasında olan ayağına bakıyor ve reiki verip vermeme konusunda düşünüyordum.Böyle acil durumlarda insanlara reikiden bahsetmek pek de kolay değildir, başka bir şey anlayabilirler, kısa sürede biz anlatamayabiliriz vb bir sürü endişe olur.Reiki uygulayacağımız kişilerden mutlaka izin almamız gerekir ancak istisnai durumlarda (kazalar, komadaki kişiler, izin almamızın mümkün olmadığı durumlar vb) yüksek benliğinden izin isteyip eğer bu izni aldığımızı içsel olarak hissediyorsak uygulama yapabiliriz.Ben de, bu çok kısa süre içinde tüm bunları düşünüp, canı ciddi olarak yanan hanımın ayağına reiki gönderme duygusuyla onlar ininceye kadar (kitap okuyormuş ve olaya tümüyle duyarsız kalmış biri gibi görünsem de) reiki göndermeye devam ettim.
O fotoğrafa baktığımızda normalde şunu görüyoruz; birinin başına bir şey geliyor, yanına oturduğu kişi bırakın “geçmiş olsun” vb demeyi, başını bile kaldırıp bakmayacak kadar duyarsız.Yanımdaki yaşlı Hanım ve kızı da muhtemelen böyle düşünmüştür.Oysa madalyonun diğer yüzü, görünmeyen yüzü çok çok daha farklıydı.
Yaşama bir de bu açıdan bakar, insanları yargılamadan, bir değerlendirme yapmadan önce bir kez daha düşünürsek olumsuz duygular oluşturmamış oluruz.
Bir seminer için biraz erken gelen iki bayanla sohbet ederken, katılımcı 3. kişi olduğunu tahmin ettiğimiz bayanın gelişini de camdan görmüştük.Biraz sinirli ve heyecanlı bir şekilde içeri girer girmez, trafik, park yeri sorunu ve adres tarifi nedeniyle söylenerek yerine oturdu.Eğitimin bir bölümünde diğer iki hanım ve sonradan gelen bayan arasında çok hafif bir gerginlik oluştu.Ben o sırada sadece izleyici konumundaydım, müdahale etmeyip izlemeyi tercih etmiştim ancak ortam biraz gergileşmişti.Mekanı reiki ile biraz şifalandırıp konuşmaya devam ettim.Ara verdiğimizde şöyle bir konuşma geçti aralarında; “Ben sizi görünce, katılımcı diğer kişi bu mu?, diye endişe ettim çünkü gelirken sizi camdan gördüğümde zaten negatiftiniz, sonra ben size bir soru sordum hemen tepkili cevap verdiniz.” Diğeri yanıtladı;” Ama siz cevabımı dinlemeden hemen kestirip attınız.” Yine müdahale etmeden bir süre izledim ve sonra önyargıların bizleri nasıl olumsuz düşünce ve yaklaşımlara ittiğini açıkladım.
Yeni gelen bayanı ben de gelirken görmüştüm ama acaba neden diğerlerinin tepkisine benzer bir yargı oluşmamıştı bende? Gelen bayan biraz sinirli, heyecanlı olabilirdi ama nihayetinde eğer enerjilerle ilgileniyorsak ve sistemin özünü biraz biliyorsak insanlara-olaylara yaklaşımımız egosal, etki-tepki yasasına uygun biçimde değil de, her ne oluyorsa, onun pozitife çevrilmesi ve şifalanması yönünde olmalıdır.Sadece uzaktan gördüğümüz anda negatif bir duygu oluşuyorsa, mümkün olduğunca yorumsuz ve yargısız kalmaya yönelmeliyiz.Çünkü bizim oluşturduğumuz negatif enerji, karşıdaki insana hem enerji hem de beden dili olarak mutlaka ulaşır.Yeni gelen bayanın diğer iki kişiye karşı, içeri girdiği andan itibaren olumsuz duygular hissetmesi de, diğerlerinin etkisiyle olur ve bu zincirleme bir şekilde devam eder.Onlara, “Sizin gelen kişiye karşı O’nu gördüğünüz andan itibaren olumsuz duygular hissetmeniz mutlaka yüz ifadenizden, tavrınızdan, ses tonunuzdan O’na yansımıştır.Belki de O, biraz oturduktan sonra yatışacak ve siz de O’nunla hoş bir diyalog kurabilecektiniz.Ancak sizden yansıyanlar karşısında O’da doğal olarak sizlere karşı bir tepki duymuştur ve sonuç olarak her iki taraf da birbirine karşı hoş olmayan duygular beslemeye başlar ve bu tüm davranışlara yansır.” Kısa bir süre sonra gerginlik, yerini hoş bir sohbete bıraktı ve güzel bir ortamda konuşmayı sürdürdük.
Önyargılar, yargılamak, yorumlamak egoya has bir şeydir.Mümkün olduğunca kişileri ve olayları olumlu yönleriyle değerlendirmeye çalışalım, eğer bunu yapamıyorsak yorumsuz kalarak bir süre akışı izleyelim.Bunu bir süre denerseniz, yaşamın olumsuz duygu ve tavırlardan nasıl olumluya çevrilebildiğini hayretle görebilirsiniz.