Osmanlıda paralel devlet nasıl tasfiye edildi?

Yeniçeriler.

Dua ile kurulan özel ordu.

Yüzyıllarca zaferden zafere koştular.

Hemen padişahın yanı başındaydılar.

Yüzyıllarca düşmanı kahrettiler.

Ancak zaman geçtikçe dönüştüler.

Evvel “Ocak devlet için” iken,

Ahir “ Devlet ocak için” oldu.

Düşman karşısında can verip geri adım atmayanlar,

Meydanlarda kendi ordugâhlarını yağmaladılar.

Kahır ve gazapları düşmana ziyan iken.

Kahır ve gazapları devlete ziyan oldu.

Nice padişahlara kafa tutup,

Nicesini şehit ettiler.

Bektaşiler.

Önden gidenler.

Her gittikleri yeri tasavvuf ışığı ile aydınlattılar.

Dergâhları dört bir yanda,

Halkın eğitim kurumları oldu.

Esnaf neredeyse silme Bektaşi’ydi.

Yeniçeri ocağı da öyle.

Ancak zamanla karıştı.

Kimin eli kimin cebinde olduğu karıştı.

Dergâhlarda yeniçeriler darbe planı yapmaya başladı.

Baba erenler farklı ülkelere ajanlık yaptılar.

İkinci Mahmud’a kadar böyle devam etti.

Ancak öyle bir zaman geldi ki.

Ya devlet başa ya kuzgun leşe.

Karar kesindi.

Kılıç kınından çıkacak kurt sürüsü hizaya girecekti.

Sancak-ı şerif açıldı.

Yeniçeriler topa tutuldu.

Silindiler.

Esameleri bile kalmadı.

Sıra Bektaşilere gelmişti.

Bütün dergâhları kapatıldı.

Paralelleştiler.

Bilemediler.

Devlet şerik kabul etmezdi.

Ve tasfiye edildiler.