ÖSS’ de derece yapan öğrencilerin özellikleri

Başarılı olan pek çok kişi ilgimi çekmiştir. Başarıyı nasıl tanımlarsanız tanımlayın asıl başarı insanın kendini bulduğu, yanında kendi gibi olmaktan vazgeçmediği, düşüncelerimizle, duygularımızla var olduğumuzu hissedebilmektir.

Öğrenciysek yalnızca notlar değil, iş hayatındaysak yalnızca statü ya da maddi kazanç değil, insan olabilmektir aslolan başarı.

Kolay olmasa da sonlu bir hayatı sonsuza taşıyabilmektir seçimlerle.

Sosyal, duygusal zekanın duyarlılığıyla iletişim kurabilmektir, karşımızdakini önemsemektir.

Sevmektir yaşamı ve getirdiklerini kabullenebilmektir olgunlukla.

Eğitimi bir yaşam amacı olarak benimsemem neticesinde başarılı olan öğrencilerle ilgili de gözlemlerim oldu. İnsanların birbirinden farklı olması gibi başarılı olan öğrencilerin de birbirinden farklı özellikleri vardı. Bazı öğrenciler okuldaki formasyonlarının iyi olması neticesinde kendilerine çok önceden bir vizyon belirlemişlerdi. Sadece okul başarılarını önemsemiyor, arkadaş ve sosyal ortamlarından da vazgeçmiyorlardı. Genelde ailelerinde ya da birincil akrabalarında eğitimci yakınları vardı. Onları, varlıklarını kabul eden ve kendi seçimlerine izin vererek ufuklarını genişleten kişilerdi bu özel insanlar.

Geçen yıl ÖSS’de derece yapan öğrencilerle yaptığım röportajlarda şunu gördüm. Genelde erkek öğrenciler daha agresif bir çalışma yöntemi ile sınavlara hazırlanmışlardı. Kız öğrenciler ise genel olarak YÖS gibi sınavlarda derece elde etmişlerdi.

Ortak özelliklerinden birisi iyi bir kitap okuyucusu olmaları ve muhakeme yeteneklerinin çok güçlü olmasıydı. Bu sayede soruyu daha okurken ne sormak istendiğini anlayarak uygun cevabı seçeneklerde arıyorlardı. Bazı öğrencilerin de hiç hırsları yoktu sadece çalışmış ve başarmışlardı. O zaman çok şaşırdığımı itiraf etmeliyim.

Bu röportajlar sırasında sadece bir öğrencinin röportajını yazmaya değer bulmamıştım. “ÖSS’de başarılı olmanın kendisine ne gibi faydaları olduğunu” sormuştum. Verdiği cevap ürpermeme sebep olmuştu: “Başarı sayesinde tüm kapıların önüne açıldığını, arkadaşlarının bile bu sayede arttığını söylemiş ve ben her zaman başarılı olarak istediklerimi elde ettim” diye de devam etmişti. Başarıya nereden baktığınıza bağlı olarak değişir bu elbette…Nasrettin hocanın ye kürküm ye hikayesinde olduğu gibi, bu kişinin de masa başı işlerde çok başarılı olabileceğini ama insan ilişkilerinde duvara toslayacağını düşünmüştüm o zaman.

Yukarıda yazdığım ÖSS’de derece yapanlar içindeki olumsuz örnekti. Olumlu duygu ve düşüncelerle hayatlarını ileriye taşıyanlar ise çok fazlaydı. Kendilerine bir yol haritası çizmişlerdi. Ne olmak istediklerini daha küçük yaşlardan itibaren fark etmişler ve ona hazırlanmışlardı. Sosyal olarak kendilerine bir çevre edinmişler ve arkadaşlarıyla tatlı bir rekabet içine girmişlerdi. Kendi kendileriyle yarışırken arkadaşlarıyla paslaşmaları hem onları hem de arkadaşlarını bir üst basamağa taşımıştı.

Bu öğrencilerde olan bir diğer özellik de hiçbir şeyi ulaşılamayacak bir noktada görmemeleriydi. Yeterince emek sarf edersem ben de herkes gibi başarırım düşüncesindeydiler. Aynı zamanda kendi başarılarını çok önemsemiyorlardı. “Herkes çalışarak başarılı olabilir, hedefin olsun yeter” gibi bir düşünce geliştirmişlerdi kendi içlerinde.

Bu röportajlar sırasında takdir ettiğim çok öğrenci oldu. Zekiydiler şüphesiz ama onları dereceye taşıyan bence sadece zekaları değildi. Zekalarını kullanmayı öğrenmeleriydi. Kendileriyle barışık ve hayattan istediklerini bilen ve çalışmalarını ona göre düzenleyen öğrenciler olmalarıydı. Aynı zamanda pozitif iklimlerde dolaşmaları, kendilerini destekleyen bir çevreye sahip olmalarıydı.

Bu konuda yazacak çok gözlemim oldu yalnızca şunu söylemek isterim. Anlamlı başarı elde edenler, kendilerini kandırmadan ne istediğini bilen ve uğruna çaba sarf edenler arasından çıkıyor...