Öyle yoruldum ki!

Deniz kenarında, uçsuz bucaksız bir kumsalda, küçücük bir ev. En yakın yerleşim yeri kilometrelerce uzakta. Öyle ahım şahım bir yer değil, salaşta diyebiliriz, ama temiz. Telefon yok, televizyon yok, sadece radyo var. Ve en önemlisi orda tek başınayım. Birkaç gün değil, en az bir ay....

Hiç kimse ile konuşmuyorum, kimse bana bir şey sormuyor, kimsenin benden bir beklentisi yok. Acıkınca hemen pratik bir şeyler hazırlıyorum, çayım hep hazır, sigaram yanımda.. Şöyle efil efil rahat bir elbise giymişim, evin camları hep açık, tül rüzgardan sürekli havalanıyor. Evin içi serin, çok eşya yok, sadece birkaç koltuk, kanepe, ama hepsi beyaz. Evde beyaz, eşyalarda, tülde, benim elbisemde... Her şey çok sade.... Gerekenler dışında fazladan hiçbir şey yok.

İstediğim zaman denize giriyorum, istediğim zaman yatıyorum, uyuyorum. Müzik hep açık. Çay her an hazır. Hiçbir şey düşünmüyorum, hiçbir şeyi dert etmiyorum.... Kimseye bir şeyler anlatmak zorunda değilim, kimseyi dinlemek zorunda da değilim. Hiç kimseye hesap vermeden, hiç çalışmadan öylece bir ay...........

Yalnız kalabilsem......

Öyle yoruldum ki.......

Buna çok ihtiyacım var.......







http://isteoylebirseyy.blogspot.com/