Oynaşmanın yaşı var mıdır?

Soruya bakıp “Neler oluyor?” demeyin. Sevgili bulma/olma yaşı sigara içme yaşından daha gençleşti! Herkesin en az bir “çıktığı” var artık. Sosyal ağlarda millet buram buram “ilişkisi var” yazıyor. Neticede “Show must go on” demeliyiz ki gösteriş kanımızda var! Hevesli genç, ateşli ergen, ala-ül ala beşerlerle dolu her yer! Halbuki böyle miydi eski neslin namus diye gerinen zamanları? Kır dizini otur, flört de neymiş evlenmeden olmaz, mektup vardı mesela delikanlıydı, saftı, içtendi, dokunuyordunuz; Canan'ın bir tutam saçı vardı sabun kokardı. Mektubun ucu yakılırdı aşka itafen. O küller kalpten gelirdi ta kalpten… 

Şimdi mi? Allah yazdı ise bozsun! Cebimize giren mini mini tuşlu bir alet çıktı, SMS diye bir şey icat oldu, çatır çıtır yazışıyor herkes! Sanallaştık iyice, uzaklaştık; arada Türkçeyi mezara gömdük, Fatiha okuduk çat pat. Med-Cezir “Kutsal Amaç” oldu; dünkü cici kızlar, boyalı kadınlara döndü, erkeklerse pek açık pek saçık sözlü oluverdi. Namus elden gitti mi yani? Hayırlı olsun, hepimize “Kal geldi”. 

Ve madalyonun diğer yüzü dedi bağıra bağıra birileri. “15 yaşındaki S.D. töre cinayetine kurban gitti”, “17 yaşındaki F.C. bebeğini okuduğu lisenin tuvaletinde doğurdu” , “L.İ. (13) tacize uğradı.” Hatta “43 yaşında 2 çocuk annesi kadın kocası tarafından 28 yerinden bıçaklandı, kendini savunan koca ‘namusuma söz getirtmem’ dedi.” 

Şeytan bunun neresinde?