Oyuncu..

Toplumda o kadar kokuşmuşluk oluşmuş ki, artık sanki düzelmesi zor gibi görünüyor..

Nereye el atsanız, hangi konuya değinseniz hepsi sıradanlaşmış.

Ucuz kişilikler dizboyu..

Küçük bir çıkar görüldüğünde, amiyane tabiriyle hemen satılıyorsunuz..

Güvendiğiniz veya "bu insandan zarar gelmez" dediğiniz kişiden beklenmedik anda sinsice size zarar verebiliyor..

Sizi seviyor görünüyor ama arkanızdan her türlü kötülüğü düşünebiliyor..

Evet, tabikide insanları olduğu gibi kabül etmek gerek.. Oldukları gibi de sevmesini bilebilmek gerek ama burada vurgulamak istediğim başka birşey var..

Toplumumuzun son yirmi-yirmibeş yıldır farklı bir değişim yaşadığı hepimizce bilinmektedir ve bu değişim sürecinde yukarıda değindiğim olumsuz tablolar malesef görülmektedir..

Yalancı, menfaatcı, çıkarcı kişilik tabloları acaba sadece sistemin durumundan mı kaynaklanıyor yoksa insanın genetiği ile ilintili bir durum mudur?

Ben biraz genetikle ilgili olduğunu düşünüyorum, nedersiniz?

Nasıl ki bilim bir hastalık üzerine araştırma yaparken, kişiye konmuş olan hastalık teşhisi, aynı benzer hastalıkla ilgili aile bireylerinde yaşayıp, yaşamadığı araştırılıyor, yalancı, menfaatcı, çıkarcı kişilikler de araştırılıp sorulmalıdır diye düşünüyorum..

Yalancılık, menfaatcılık, çıkarcılık bir hastalıktır. Tedavi edilmediği sürece kalıtımsal olarak nesillerden nesillere devam eder..

"Dünya bir sahne, içinde yaşayan insanlar birer oyuncudur" yorumlarını yaparız bazan.. Evet, oyuncuyuz ama insana yakışır doğaçlama rollerde oyuncu olmalıyız.. Düşündüğünü "pat!" söyleyebilen repliklerle oynanan bir oyunun içinde oyuncu olmalıyız. Yoksa yazılmış senaryoları oynamak Dünya sahnesinin dışında oynayan oyunculardır..