Özal'ın varisi O!

Recep Tayyip Erdoğan’ın halkı açıkça basına karşı boykota davet etmesi Türkiye’deki bir geleneğin devamlılığı açısından çok önemlidir!

Kendini Mendereslerin, Özalların günümüz sürümü olarak ifade eden başbakanın bu sözleri söyleyebilmesi oldukça doğal.

Türkiye basını ve gazetecileri adına Özal Döneminin yansımalarından bahsetmek istersek; çarpıcı örneklere rastlıyoruz. Muammer Aksoy, Bahriye Üçok, Turan Dursun, İzzet Keser, Musa Anter, Çetin Emeç ve Uğur Mumcu Turgut Özal’lı liberal dönemde öldürüldüler!

Yüzlerce gazeteci hakkında dava açıldı, binlerce yıl hapis istendi. Sayısız gazete ve dergi yasaklatıldı, yüzlerce kitap toplatıldı. Abdülhamit dönemindeki sansürleri aratacak uygulamalarla basın adeta kıyıma uğratıldı.

Bu korkunç bilanço uluslararası alanda da fark edildi. Uluslararası Basın Enstitüsü Müdürü Peter Galliner Aralık 1988’de Başbakan Turgut Özal’a yolladığı mektupta Türkiye’nin Avrupa Konseyi bir ülke olduğunu hatırlatarak, askeri yönetimlerin esaretinin olmadığı sivil bir dönemde basına açılan davaların ve baskıların şiddetinin oldukça arttığına dikkat çekerek Özal’ı uyardı.

Uyarılar ne kadar dikkate alındı diye sorarken, 1990 yılı Türk Basınının kara yılı oldu!

Sadece Sabah Gazetesi’ne 85 dava açıldı. Tüm gazetelere açılan davaların sayısı 600’ü buldu.

Muzır yasası adı altında ahlak korunmak istendi. Gülünç uygulamalar ve ardından para cezaları geldi.

Basınımız böyle bir geçmişten gelirken Recep Tayyip Erdoğan’ın boykot çağrısı devede kulak bile kalmıyor.

Onca laftan, çıkışmalardan, azarlamalardan sonra halkın güvenini kazananlar basını yönlendirmeye devam etmekte son derece haklılar…

Ne diyelim “Tek gazete, tek ses, tek düşünce!”

Türkiye’de demokrasiden, değişimden, özgürlükten, farklı inançlara saygıdan bahsedenlerin niyetleri her geçen gün daha açık bir biçimde fark ediliyor.

abtokmakoglu@mail.ege.edu.tr