Özgürlük

Özgür müyüz? Uzun zamandır insanlığın kendine sorduğu tek soru bu olsa gerek… Özgür müyüz? Kim daha özgür, hangi konu da özgür, özgürlük neden kısıtlanıyor, hani özgürlük kısıtlanabilen bir olgu değildi… Bu soruları kendisine sormayan kimse kalmadı sanırım. Peki gerçekten özgür müyüz?

Düşüncelerimiz, bedenimiz, ruhumuz, aklımız, gözlerimiz, ellerimiz, ayaklarımız, birlikteliklerimiz özgür mü? Düşüncelerimize zincir vurulabilir mi ya da bedenimiz hapsedilebilir mi? Ruhumuzu ne kadar süredir özgürlüğe bırakmadık? İnsanlar, birbirlerinin özgürlüklerine ne kadar zamandır saygı duymuyor? Nereye kadar bizim özgürlük alanımız? Bedenimiz ile düşüncelerimiz harmanlığında daha çok özgür olmamız gerekirken neden biz her özgürlük konusunda ayrı ayrı kısıtlanıyoruz. Asıl soru biz neden kısıtlanıyoruz?

İnsanlık, düşüncelerini rahatlıkla söyleyemeyecekse ya da bedenini istediği gibi kullanamayacak ve dilediği gibi gülemeyecekse nerede kaldı özgürlük… Kimse bir diğerinden daha fazla özgür olmasın, herkes aynı ölçüler de dilediği gibi yaşayabilsin özgürlüğünü ki mesele de bu değil mi zaten… Ben, beraber nefes aldığım bir diğer kişiden daha fazla özgür olmak istemiyorum ki sadece ‘’ özgür ‘’ olmak istiyorum. Hepimiz aynı tonda kahkahalar ile gülebilelim, beraber haykıralım aklımızdan geçen her düşünceyi ya da ben bedenimde yaratacağı değişikliklerden sebep kimseden çekinmek zorunda kalmayayım, ellerimiz dilediği gibi hareket ederken ayaklarımız çılgınca dans edebilsin… Neden bu sınırlar ya da nedir, kimdendir bu özgürlük korkusu?

Prangalar… Kalmadı artık zincirler… Hayat özgür, düşünceler evrende dilediği gibi dolaşabiliyor, eller havaya ve ayaklar yerlere güven ile vurulabiliyor. Özgürlük, şarkı söyleyebiliyorken evren de neden bu ses susturulmaya çalışılıyor? Özgürlük yasaklanamayacak kadar uçsuz, yaşamak evrende yazılmış en güzel hikaye ve insanlık prangalardan kurtulmayı başarmış en güçlük canlı… Bırakın, rahat bırakın… Özgürlük gülsün, insanlık yaşasın…