Özrü kabahatından büyük

Bayık şöyle demiş:

“KCK Yürütme Konseyi Eş Başkanı Cemil Bayık, Alman yayın kuruluşları WDR ve NDR ile mülakatında, ‘PKK adına Alman halkından özür diliyorum. Bu tür eylemler bir daha asla olmayacak’ sözleriyle, 90’lı yıllarda Almanya’da düzenlenen kendini yakma, otoban işgalleri gibi eylemlerden ötürü özür diledi.

Bayık, örgütün artık bağımsız bir Kürt devleti kurulması amacını gütmediğini, siyasi bir çözüme ulaşılması için gayret ettiğini ifade etti.”

http://www.taraf.com.tr/politika/bayiktan-tarihi-ozur/

Eeee?

O kadar adamı boşuna gömdünüz yani...

Şiddet, sanki yalnızca ayrı devlet için oluyor yani...

Siyasi çözüm, sanki hep şiddetsiz oluyor yani...

Federasyon ve bağımsız bütçe, ayrı devlet olmuyor yani...

Almanya’dan özür dilenebilir ama TC’den dilenemez yani...

Kürt halkından hiç özür dilenemez yani...

Adamın özrü kabahatından büyük yani...

Ancak Almanlar, Bayık’ı da aşmış:

“PKK, Avrupa Birliği ve ABD’nin terör örgütü listelerinde bulunuyor. SPD Meclis Grup Başkanı ve Dış Politika Sözcüsü Rolf Mützenich, IŞİD’e karşı mücadele ve Bayık’ın açıklamaları göz önünde bulundurulduğunda PKK’nın konumunun yeniden değerlendirilebileceğini belirtti. Mützenich, ‘Bu açıklamalar yeni bir ses tonuna işaret ediyor ve örgütün yeni bir değerlendirmeye tabi tutulması için fırsat oluşturuyor’ dedi. Mützenich, bunun için PKK’nın inandırıcı ve kontrol edilebilir bir şekilde şiddetten vazgeçmesi gerektiğinin altını çizdi.”

Almanlar, akrep-kurbağa fablını duymamış yani...

IŞİD’i gömsünler, PKK’ye sonra sıra gelir yani...

Şiddetten kontrol edilebilir biçimde vazgeçilebiliyormuş yani (nasıl oluyrsa veya nası olmamışsa ve ders almamışlarsa?)...

Bu ateşkes geyiğini, Türkler gibi, Almanlar da yutuyormuş yani...

Hep aynı şeyi söylüyoruz:

Kurbağanın özrü, akrebin kabahatından büyük...