Özür dilerim

Kızıma sarıldım, sımsıkı, kalp atışlarını duyuyordum çarpan yüreğimin üzerinde. 

-Özür dilerim senden benim gül yanaklı kızım, doğumundan bu yana senin hayatına saygı göstermediğim, kararlarında özgür bırakmadığım, seni olduğun halinle kabullenmeyip değiştirmeye çalıştığım için beni affet. Bunu bütün kalbimle istiyorum. Hayatın sana ait, ben senin varlığına aracılık ettim sadece, nasıl yaşarsan yaşa, ne yaparsan yap müdahale etmeden izin verdiğin kadar hayatında olurum. Yaptığın herşey iyi ya da kötü, doğru ya da yanlış sana ait .Seni eleştirmeden bana ihtiyaç duyduğun anlarda sana verebileceğim kadarıyla yanında olurum. Tahammülün ve sabrın için sana teşekkür ederim. Lütfen beni affet. 

Gözleri doldu, ağlamaya başladı, kollarımdan sıyrılıp yavaşça arkasındaki koltuğa çöktü, elleriyle yüzünü kapatmış, hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Dakikalar sonra ağlaması yavaşladı ve elini uzattı. Elini tutum, yanına oturdum. Gözlerimin içine baktı. Öyle derin bir acı, öyle bir minnet vardı ki gözlerinde. Sadece,  

-Seni seviyorum, iyi ki sen benim annemsin, diyebildi.... 

O günden sonra hayatımızda çok şey değişti, sevgili kızım sabahları daha erken kalkmaya, odasını düzenlemeye, kendi yemeğini hazırlamaya başladı, evin içinde dolaşırken şarkılar mırıldanıyor, telefonu çaldığında odasına kapanmıyordu. Telefonum eskisi kadar sık çalmıyordu özel istekleri için, hatırımı somak için arıyordu günde birkaç sefer. 

Bir kaç hafta sonra annem aradı sebepsiz ki bu hiç olağan değildi. Annem beni ya kardeşlerimden birinin işi için arar, ya da dertlenmek için. Ben aradığımda da hastalıklarından, korkularından bahsederdi. Onunla konuşmak atlatılması gereken bir sorumluluktu sadece. Bu konuşmalardan önce gerginleşir, bitene kadarda sinirlerim tepeme çıkardı. Seksenüç yaşında hala kilometrelerce öteden hayatıma karışır, nasihat verir, eleştirirdi. Hayatım boyunca anneme öfkelenmiş, onu hiç bir zaman beğenmemiş, değişmesi için yıllarca onunla savaşmıştım. Şimdi ne için arıyordu acaba? 

-Kızım, güzel kızım, seni özledim dedi.... 

-Ben de seni çok özledim anne, çok özledim. İlk fırsatta yanına geleceğim, nasırlı ellerini öpüp koklayacağım, bükük boynuna sarılacağım. Canım annem, sen dünyalar güzelisin, sen ne cefakar, ne güçlü ne akıllı bir kadınsın. Seni çok seviyorum anneciğim.