Pembe hayaller...

Hayata umutla bakmak istiyor insan, hayaller kurmayı ve bunları gerçekleştirmeyi...

Eşim beni sevmekten hiç vazgeçmese diyorum, her sabah uyandığında gözlerime aynı ilgiyle baksa, yıllar boyu. Sevgimiz hiç bitmese...

Üç çocuğum olsa, üç olmayacaksa bir çocuğum olsa, sağlıklı. Onlara iyi bir anne olabilsem... Çevrelerine ve en başta kendilerine saygılı çocuklar yetiştirebilsem... Sevgi dolu ama saf olmasalar...

Küçük bir evim olsa mesela merkeze yakın. Bahçesi yoksa balkonu olsa. İçinde nefes alabilsem, huzur duysam...

Birilerinin kendinden bir şeyler bulabildiği bir yazar olsam, yazar olamayacaksam yazan olsam... Yazsam rahatlasam, yazsam kendimi bulsam... Yazacak ve okuyacak zamanım olsa, olmayacaksa yaratabilsem...

Hayata umutla bakmak istiyor insan, hayaller kurmayı ve bunları gerçekleştirmeyi... Yaşama sevincim ve hayat enerjim hiç bitmese diyorum. Bir şeyleri istemeye devam edebilsem, hiç vazgeçmesem yaşamdan.

Geçen yıllara ve artan sorumluluklara rağmen ‘ben’ olarak kalabilsem, gelişmeye açık öğrenmeye aç... Kararlar versem ama ertesi gün vazgeçmesem, gücüm ve azmim olsa uygulamaya. Hayaller kurmayı hiç bırakmasam... Güzel, pembe, sıradan hayaller...

Hayata umutla bakmak istiyor insan, hayaller kurmayı ve bunları gerçekleştirmeyi... Ve bu hayallerin küçük olmamasını diliyor insan, büyük yaşamış olmayı...