Piknik Maceramız

Güzel bir gün, pikniğe gitmek için yola çıktık. Pikniği kuracağımız yerde Dedemler oturuyordu. Birlikte piknik yapmaya başladık.

Annem masa örtüsünü serip börekleri çıkardı. Dedem mangalı yaktı. O sırada biz de futbol oynadık.

Tam yemeği koyarken yağmur yağmaya başladı. Yanımıza şemsiye almayı unutmuştuk. Hemen yemeği alıp, çadırı kurup içeri girdik. Yemeğimizi yedikten sonra dışarı çıktığımızda yağmur bitmişti.

Dışarı çıkıp oyunlar oynadık. Ama garip bir şey oldu. Dedem ortada yoktu. Bir araba sesi duyduk. “<ı>Bip bip” diye bize doğru kornasını çalıyordu ve o korna sesini çalan Dedemdi. Bize “<ı>haydi eşyalarınızı alın, arabaya atlayın” dedi. Biz de arabaya atlayıp yola koyulduk.

Ama Annem binemedi. Çünkü O, kendi arabamızı almak zorundaydı. Hep birlikte yola koyulduk ve son.

Not: Bugün, Oğlum’u konuk ettim sayfama. Yedi yaşının o engin ve dingin yüreğinden gelen sesiyle yazmış olduğu, hayatının ilk hikayesiydi yukarıda okumuş olduğunuz. Sadece paragraf ve noktalamalarını ben yaptım. Orijinal metnine hiç dokunmadım.

İlk okuduğumda çok duygulanmış ve ıslanmış gözlerimle Kendisini öpüp tebrik etmiştim. Bana ne dedi biliyor musunuz? “<ı>Babacığım, Ben büyüyünce yazar olacağım.” Ol be çocuk. Sen çok ve mutlu yaşa, yazar ol be çocuk…


İlgili Yazılarım:

@ "Seninle Benim Aramda Kocaman Bir Fark Var": http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=168397

@ "İyi ki Benim Babamsın": http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=145289

@ "Yazının Ortasındaki Sürpriz Yumurta": http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=44298

@ "Bugün Başka Yazı Yazamazdım": http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=12172

@ "Doğumgününde Oğlum'a Mektup": http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=3400