Pinhan duy beni

Ağlayayım dedim olmadı. 

Kotasını doldurmuş ayrılıklarım. 

Her şey şimdi mi başlıyordu? 

Bir mezarın başında sesleniş adı altında büyüyerek… 

Kendi etrafımda çemberler çizerek… 

Kafamı gömüp kendi göğsüme doya doya “anne” diyerek… 

Acılarım bit titreyişle can buldu vücudumda, bak. 

Bu titreme nöbetleri küçüklükten kaldı. 

Kimin kalbinin çatladığını görsem zangırdamaya başlıyorum. 

Bu dolu dolu gözler söylenen tüm yalanlardan kaldı. 

Bilmiyor, kimse bilmiyor benden başka. 

Yalanlar, yalanlar... 

Yalan söyleyen yalanını doğru sanıyor. 

Bu kız korkuyor, bu kız titriyor. 

Çok küçük daha, nefretle sevgiyi ayırt edemiyor. 

Soğuğun sesini dinle, nasıl da içimi ürpertiyor. 

Sevgisizlik oyunları, insanların istediğini elde etme planları hep beni mi arada bırakıyor? 

Büyüyor, kocaman oluyor her şey. 

Tüm dostum deyip nefrete bandırıp yediklerim... 

Nefret sevgiden doğmaz mı? 

Nefretin aslında sevgin değil miydi? 

Boş vermiş bünye'nin haberi var, ruhum yüzüme bakmıyor. 

Ellerim kanıyor toprağa dokundukça. 

Kimseye sırtını yaslamayacakmışsın, enseme uçurumlar batıyor. 

Boşlukların ifriti benden nefretimi söküyor. 

Böyle oluyor, hep böyle oluyor. 

Ben görmedim mutlu sonları, hep güzelliğe kafa tutanlar lafını geçiriyor. 

Sormuyor, kimse doğruyu aramıyor. 

Nefretler bile yalan, çünkü sevgiden doğmuyor. 

Bir sancı sesi, inilti. Gün doğum yapıyor ağrılar içinde. 

İki üç küçük parçalanmış anı, yırtılmış bir yürek, birkaç okunmuş eski şiir. 

Beni tanımayıp biyografimi yazan insanlar… 

Soyadımdan bir haber yaşamımı ezberine gömenler… 

Durmuyor, bu illet durulmuyor. 

Sevimsizlik şiirinin son kafiyesi öpücüğünü şah damarıma bastırıyor. 

Şehvet kusan bir bakış alnımdan yakalıyor. 

Pinhan, ey gözümün nuru! Duy beni. 

Feryadım sana. 

Kurtar, yardımını salıver üzerime. 

Dünyayı dolaştı da bana ulaşmadı sesin Pinhan! 

Ağlatma, ağlamam. 

Yalvartma, hevesim de yok zaten. 

Bahanem olur, yaşamam. 

Sela’m okunur yüreğinden 

Sen el uzatmazsan çıkışı ben bulamam. 

Müzik uyumaz bu gece, benim gözüme uyku girer de 

Pinhan! Sen vicdanımı rahat bırakmazsın bu gece.