Reşo Ağa, Reşo Dayı....

Bana “Reşo” dediler, hemen aklıma Reşo Ağa, Reşo Dayı, Reşo Emmi geldi.Bu ikili ünlemler Güneydoğu’da ya da Doğu’da yaşayan pala bıyıklı, kasketli, İngiliz kumaşından dikilmiş şalvarı, elinde tesbihi, dimdik duran, herkesin önünde eğildiği, kadınların gönlünü çelen, her zaman sert acımasız gibi görünen arada sırada da olsa yumuşamayı bilen heybetli koskoca bir adam diye düşündüm.

Oysa, Reşo o güzel Reşo, narin etrafına ışık ve ısı saçan, kah bir sobayı ya da şömineyi tutuşturan, kah piknik yaparken mangal yakmada, çay yapmada, kah bir cafe bar’da kah otel’de, restaurant’ta mükellef bir sofranın yanı başında ya da tam orta yerinde, lokantalarda, mutfaklardaki kuzinelerde, kah doğa sporları, kampçılık, avcılık ve benzeri işlerle uğraşırken yanımızda, yanı başımızda…Bizi, içeceğimizi ya da yiyeceğimizi ısıtmak için bekliyor.

Belki ağa, dayı, emmi değil amma gerektiğinde onlar kadar sıcak ve babacan....

Bu “Reşo” başka “Reşo”….

Bu Reşo, değişik litrelerdeki pet şişelerde ya da teneke kutularda bulunan ısınma ve de ısıtma amacıyla kullanılan, 2.5 ile 3.5 saat süreyle yiyeceğimizi, içeceğimizi ısıtan, ısınmamızı sağlayan reşo yakıtı.

Yukarıda yazdığım gibi bu “Reşo” başka Reşo…

Not: Bu Reşo, Sıcak Servis Yakıtı (gel chafing fuel)

http://www.boyakim.com/

http://boyakim.com/anAa.swf