Rüşvet ver(e)meme teknikleri...!

Uzun yıllar önceydi. Şube İdareciliğine yeni başladığım çiçeği burnunda zamanlar...

Bankacılıkta genel anlamda olgunluk ancak idarecilikte toyluk zamanlarım. Tek tük krediler vermeye mevduat rakamlarını kımıldatmaya ve dahası bu işten de zevk almaya başlamışım. İçim kıpır kıpır hani ayıp olmasa kapıya çıkıp ; "Tieeeeyyyt be ! oluyor işte" diye nara atacağım neredeyse.

Odamda oturuyorum semt esnafından biri içeri girdi.

Karşılıklı hoşbeş ve muhabbet faslından sonra şu anda bir katında kiracı olduğu apartmanı komple satın almak istediğini ve bu nedenle krediye ihtiyacı olduğunu belirtti. Kendisine önce tapuyu görmem gerektiğini söyledim yanındaymış verdi inceledim kat irtifakı veya kat mülkiyeti olmadığından tapunun krediye uygun olmadığını belirterek kendisine iade ettim.

Odada ikimizden başka kimse olmadığı halde gözleri şöyle bir etrafı taradı önemli birşeyler söylemek istiyor ama bir hayli tedirgin olduğu gözden kaçmıyordu.

Odanın cam bölmesinden müşteri holüne baktı.

Uzunca bir süre konuşmadı.

Yutkundu.

Sonra ;

Sağ elini beş parmağı tamamı açık bir şekilde masama koyarak kısık bir sesle ;

"-Beş !"

dedi.

Müşterimle futbol muhabbetim yok dahası haftasonu önemli bir derbi maçı falan da yok ! Acaba kime beş atarız ? diyor şimdi bu muhterem diye aklımdan geçirirken sordum;

"-Nasıl yani, bu beş ne anlama geliyor ?"

dedim.

Anlaşılan benim saflığım onun sıkıntısını gidermişti, pişkin bir yüz ifadesi ile ;

"-Yüzde beş işte müdürüm, hallediver şu işi, yanlış anlama içimden geldi, yengemle tatile falan gidersin"

deyiverdi.

Ser de toyluk var demiştim ya bir an nasıl bir cümle kuracağımı bilemedim, sakin olmaya çalışarak artık tapuyu uygun duruma getirsen dahi bu kredinin asla çıkmayacağını anlayacağı şekilde anlattım ve çıkışı gösterdim.

Kapıdan çıkarken homur homur bir şeyler mırıldanıyordu.

O çıkıp gitti.

Ben ise oturmuş hem şoku atlatmaya çalışıyor hem de içeride ikimizden başka kimsenin olmadığına şükürler ediyordum. Bu saf ve patavatsız vatandaş odamın kalabalık olduğu bir ortamda gelebilir ve o talihsiz konuşmayı yapabilir idarecilik yaşantımın başında adımın "Rüşvetçi Müdür" olarak anılmasına neden olabilirdi.

Görevde bulunduğum semt küçük olduğundan fısıltı gazetesi tez dolaşırdı sonradan duydum komşu bankaya kredi başvurusunda bulunmuş ancak taktik değiştirmişti...!

Dosyanın içinde bir miktar nakit para ve bir not ;

"Şimdilik bu kadar gerisi kredi onayından sonra"

25.Mayıs.2008/Pazar.