Rüyadaki kaos

“Avanos Belediyesinde, 22 yıldır çalışan görevli bir memurun meskun mahal dışına, toz duman arasında moloz yığınlarının ortasına çalıştığı kurum tarafından sürgün edildi” Türkiye haber ajansları.

Cinsiyeti; kadın, yaşı 46

Tahsili; sosyal bilimler ön lisans.

Hakkındaki karar: Görev değişikliği.

Yeni görevi ve yeri; moloz yığınının arasında hiçbir alt yapısı olmayan, şehre yaklaşık 5km uzaklıkta ve ana yol üstüne sonradan onun için acele monte edilmiş küçücük bir kulübe içinde, çöp kamyonu ile getirilen molozları beklemek.

Medeni durumu, evli, iki çocuklu.

Durum, kadın ve erkek eşitliğinin ötesinde bir şey.

Tüm haber ajanslarına geçen olay, tam bir komedi;

Moloz yığınları arasına, kız öğrenci yurduna ait, küçük bir portatif bekçi kulübesinin acele monte edilmesinden iki gün sonra da , üstte resimde görülen, Avanos Belediyesi tarafından kocaman bir, “Avanos belediyesi, hafriyat ve inşaat yıkıntı atıkları depolama tesisi” levhasının kulübe önüne bırakılması, tam bir Kemal Sunal oyunu.

Kameralar, gazeteciler, muhabirler hepsi orada. Ama Kalemi kuvvetli mizah yazarları neredeler?

Google’ la, bayan, moloz, Avanos, belediye yazın, aynı konu üstüne , konu ile ilgili onlarca haber çıksın.

Bölgedeki sesler;

“Bu başkan, kafasına göre hareket ediyor, aklına düşeni işliyor.”

“AKP’nin genel politikası bu.Türkiye genelinde benzer politikalar. Kendine göre kadro düzenliyor.”

“Daha neler var. Bu, bayan olduğu için, böyle yankı yaptı.”

“Organize ve planlı bir çalışma.”

“İnanılacak gibi değil. Tam bir komedi”

“Kara mizah”

“Çok ürkütücü ve korkutucu”

Toz duman arasında görevli memureye, 68 yaşında annesi refakat ediyor. Yanında yirmi aylık torunu ile bekleyen annenin tüyler diken diken eden konuşması kulağımda yankılanıyor.

“Yoldan gelen geçen kamyonlar korna çalıyor. Burası çok korkunç ve ürküntü veriyor. Ne yapacağız evladım böyle bir yerde?”

Rüyadaki kaos, inanılacak gibi değil.

Hemen yanı başımda 20 aylık bir çocuk ağlıyor. Ötede bir kamyon dereden kum çekiyor. Bu mevsimde ilk kez, güneş o kadar etkili. Sıcak, tepeden vuruyor. Kameralar, gazeteciler.

Derenin kıyısında, hurdacı bir kamyonet, içinde bir kadın ve onun yanında da üç yaşlarında bir çocuk. Kadının elinde sigara, olan bitenden habersiz. Eşi, çevreden hurda topluyor.

8 km güneyde Kapadokya’nın ortasında, Peri Bacalarının hemen yanı başına, Kültür Bakanlığınca dikilen inşaat öylece bir yıldan beri duruyor.

İnanılması güç şeyler: İşitiyorsunuz, okuyorsunuz ve inanmıyorsunuz. Sonunda gözünüzle görüp bizzat tanık olunca şaşkına dönüyorsunuz.

Hüseyin Seyfi