Rüyalar sahiplerini arar

Rüyalar sahiplerini ararlar kaç zamandır

İkindi meltemleri serinletecek yüzleri

Akşamları komşu sohbetlerinde kahkahaları

Ninelerin ve dedelerin sallanan beşikteki masalları

Balkonlara uzanan begonvillerin morunda okunan kitapları

“Yoldan geçecek, bekle, birazdan!” yürek çarpıntıları

Çay bardaklarında eriyen çocukların bisküvileri,

“Bugün nasıl geçti günün?” sorusuna uzun uzun edilen sözleri

Radyoda nihavent makamını, perşembeleri tiyatrosu radyonun;

Başında heyecanla “katil uşak mı? merakında çıtlatılan çekirdekleri,

Daha niceleri,

Yuttu,

Bu

Televizyon denen kuyunun dipsizi.

Derken,

Dizlere oturan bilgisayarlar kovdu: çocukları

Klavye;

Aşk mektuplarını, kenarları işlemeli

Kağıdı ve kalemi

El yazmasını…

Rüyalar sahiplerini ararlar kaç zamandır,

Ağızlar açık, mideler zaruretten dolu, yarı boş

Beyinlere akar en aptal kutudan ve bilgisayardan

Hayal denizinin en renkli tonundan ve amaçsızlıktan…

-cep telefonları hayalet(ler) gibi dolaşırlarken aralarda-

***

not: şiirin biçimlendirilmiş halini bu adreste bulabilirsiniz.

http://www.antoloji.com/siir/siir/siir_SQL.asp?sair=76277&siir=1266530&order=tarih