Saçmalık dolu yüreğim....

Yine kırık dökük anılar ve geleceğin bilinmezliğinin umutsuzluğu kapladı yüreğimi..

Bir an ağırlaştığımı hissettim Daha doğrusu yüreğimin ağırlaştığını ve taşımakta güçlük çektiğimi artık...

Beklenilmez ve bilinmezlik içindi oyasaki her duam ..

Oysa ki her duamın beni biraz daha yaklaştıracağını zannetmiştim bunca yıl ..

Neye ya da kime bu hiç önemli değil . Önemli olan dileklerimdi dileğimdi...

Bu gün ağırlşatığımı hissettim..

Çok şükür hayatın yükü çok çökmedi omuzlarıma ama ... dileklerimde pek gerçekleşti sayılmaz..

Yüreğimse hem yaşlı hem genç, hem cesur hem korkak, hem toy hem bilge...

Yüreğime sığdırmaya çalışmaktan yoruldum bunca tezatları ...

Bu gün sanki eskisinin aynısıydı bir anlamda. Gerçekleşmemiş beklentiler bir yanda diğer yanda yaşanmış kırıklıkların sürgit gölgeleri....

Bu gün yeni bir gündü aynı zamanda eskisinden farklı olarak.. Zaman zaman gülümseyerek baktım etrafıma ve yeni ve aynı dilekler döküldü dudaklarımdan kalbimin en dip köşelerinden. Umutla doldum yine yeniden...

Yinede bu gün yorulduğumu hissettim...

Yorulduğumu ve durulduğumu ..

Ama yinede delice bir şeyler isterken yüreğim bir anda , bir gülümseme kapladı dudaklarımı ..

Biliyordum yarın yeni bir gün olacaktı ve kimbilir belki yarın !!!!