Sadakati mutluluk mu belirler?

Her ilişkinin temel taşlarından biri de şüphesiz, sadakattir. TDK sadakati “İçten bağlılık; sağlam, güçlü dostluk” olarak tanımlıyor. Sadakat, ilişkinin olmazsa olmaz kavramlarından biridir. Sadakat olmayan ilişkiler yolundan sapar ve amacına hizmet etmeyen bir hal alır.

 

İnsanlık tarihinde hiçbir insan ilişkisi yoktur ki, sorunsuz-çalkantısız-problemsiz-kavgasız olsun… Adem ile Havva’dan günümüze kadar ulaşan, en modern haliyle şimdiki birliktelikleri oluşturan “ilişki” kavramı herkes için çözümlemesi zor, karmaşık şekilde yaşanmış ve yaşanmaktadır. Her ilişkide bağlılık, aşk, sevgi, merhamet, vefa gibi olumlu göstergeler olsa da; hiçbir ilişki kavgadan, öfkeden, kıskançlıktan, nefret duygularından kaçamamıştır. İçerisinde bu kadar olumlu ve olumsuz duygu ve durumlar barındıran ilişki kavramını dengede tutan şeyin adıdır sadakat. “Sadakat nedir?” sorusuna verilebilecek binlerce cevap vardır ve sadakatin binlerce tanımlaması yapılabilir. Bununla birlikte, her ilişkide / her kişinin zihninde sadakatin tanımlaması farklı olabilir. Dolayısıyla sadakatin etkileri her ilişkiye farklı biçimlerde tezahür edebilir.

 

Bana göre sadakat; ona karşı içimizde sevgi barındırdığımız kişiye / şeye -sınırlarımızın elverdiği her durum ve koşulda- bağlı kalmak, o sevgiyi tüm zorlu şartlara, nefsin tüm zayıflığına, dünyanın tüm cezbedici ve caydırıcı dürtülerine rağmen saklamak, muhafaza etmektir. Yani bir nevi kendini ona adamaktır sadakat. Ne olursa olsun, başka bir ihtimali düşünmeden, sevginin azalmasına müsaade etmeden yaşamaktır. Sadakat, kendini adamaktır. Sadakat, ait hissetme durumudur. Dedim ya, herkesin sadakati farklıdır. Kimisi sadık olduğu şey uğruna dağları deler, çölleri aşar, okyanusları geçer; kimisi de tek bir adım atmak yerine sadakatinden kolaylıkla vazgeçer.

 

Günümüz ilişkilerinin en büyük sorunu sadakattir. İstisnasız her ilişkide kıskançlık, paylaşamama problemleri kendini gösterir. Bu gibi sorunlar, insanoğlunun yaradılışında olan, ona doğuştan yüklenen bir takım duyguların etkisiyle tezahür eder. İşte sadakat, bu tip problem durumlarını çözebilme yetisidir. Günümüzde ilişki kavramının laçkalaşması, değersizleşmesi, farklı amaçlara yönelmesi sadakat duygusunu tartışmaya açmıştır. Sıklıkla üçüncü kişiler, kolay vazgeçme durumları vb gözlenmeye başlanmış, insanlar arasındaki güvensizlik hat safhaya ulaşmıştır. Yani demem o ki; sadakatin oluşması için 3 şeye ihtiyaç vardır: 2 taraf + (GERÇEK) sevgi.. Şimdilerde hepimiz bir şeyleri, birilerini sürekli ve sıklıkla sevdiğimizi iddia ediyoruz. Fakat bir çoğunda hem kendimizi kandırıyoruz, hem de sonu başından belli olan mutsuzluklarla dolu bir yolda saç baş yoluyoruz.

 

“Biz gerçekten seviyor muyuz?” Önce bunu kendimize ispat etmemiz gerekir. Zira insan gerçekten sevdiği şeye karşı sadakat duygusunu ekstra bir çaba sarfetmeden, kendiliğinden maksimumda tutacaktır. Sevginin gerçekliğini tespit etmek ve kendimizi tek bir varlığa adamaya karar vermek, sadakati ortaya çıkaracaktır.

 

Öte yandan sadakat, insanın kendi içerisinde karşısındaki varlığa hissettiği öznel bir duygudur. Taraflar arasındaki sadakat, farklılaşabilir. Her iki taraf birbirine aynı sadakati göstermeyebilir. İşte sadakatin aşağı yukarı aynı seviyede olduğu kişiler arasında kurulan birliktelikler de günümüzdeki mutlu ilişkileri ortaya çıkarıyor. Yani mutluluk sadakati değil, sadakat mutluluğu belirliyor. Bu çok önemli. Karşısındakine hissedeceği sadakat duygusunu, ondan gelecek mutluluğa endeksleyenler hiçbir zaman başarılı ilişkilerde rol oynayamazlar. Fakat birbirinden bağımsız ve birbirine benzer düzeyde aşk ve sadakat besleyen iki taraf da güven dolu, mutluluk dolu bir ilişkinin başrollerini paylaşırlar…

 

“Beni her daim mutlu edene sadık kalırım fakat mutsuz edildiğimde bağlılığım azalır, yanlış yapma ihtimalim artar.” zihniyeti yenilgiye, mutsuzluğa ve hüsrana mahkumdur. Zira yer yüzünde başından sonuna mutlulukla dolu, problemsiz bir ilişki yoktur, hiç olmamıştır ve olmayacaktır.

 

Tek bir insana kendini adamayı bilenlere sevgi ve saygılarımla…