Sahipsiz kalan düşünceler...

Bastığım toprağın agırlığını hissedeceğim bir gün

Sonra toprağa katılıp ağırlımı hissedecek başka bedenler,

zamanla bana katılarak

Bir gün sahipsiz kalacak şiirlerimi söyleyen sesim,

kayıtlardan dinlenecek yetim kalmış cümlelerim

Yarım kalcak kimbilir söylediklerim söylemek istediklerim

Hedefine ulaşmadan kaybolacaklar göklerde belki de

Ya da insanlıktan çok uzaklarda,

başka bir boyutta birleşip mesut bir şekilde sürdürecekler varoluşlarını

Yazamadıklarımsa ağlayarak ardımdan,

şiir olma hevesini kaybedecekler ebediyen

Yabancıdan ucuza aldığım siyah kaplı defterimi,

Babam bulacak sakladıgım derinlikten

Gözlüğünü takıp içindekilere bakacak

Sonra benim yazım olduğunu anlamadan,

Bırakacak kapının önündeki çöp torbasına

İdama mahkum olmuşcasına kesilecek giyotinde düşüncelerim

Çöpçüler alıp diğer artıklarla karıştıracak defterimi hedeflerimi

Belki kırılmış bir yumurta, belki de kokuşmuş boş bir balık konservesi olup kaybolacaklar

sonsuza dek…

Nazif Isaac

https://twitter.com/Nazif_Isaac