ŞAİR ENVER TUNCALP'I ANIYORUZ

     TANK ALBAY ŞAİR

ENVER TUNCALP’I ANIYORUZ

Enver Tuncalp, şair ve yazar (D. 1914, Preveze - Ö. 1992, Ankara ). Preveze Müftüsü İsmail Hakkı Bey’in oğludur. Birinci Dünya Savaşı sırasında ailece İstanbul’a göçtüler. Mudanya Şükrü Çavuş İlkokulu ve Maltepe Askeri Lisesini (1932) bitirdi. İstanbul Harp Okulu (1934) ile Süvari ve Binicilik Okulunu (1935) tamamladı. Ordunun çeşitli kademelerinde görev yaptı. 1960’ta albay rütbesinde iken emekliye ayrıldı. Emekli olduktan sonra bir süre İlâhiyat Fakültesinde okudu. Çok sayıda derneğin üye ve kurucuları arasında yer aldı.

Asker şairlerimizden Enver Tuncalp kahraman ordumuzun saflarında uzun yıllar onurla görev yaptı. Milletine, bayrağına ve vatanına bağlı sevgi ve barış dolu bir şair askerdi.  Onunla yaklaşık 1968 ‘ten beri çeşitli sanat ve edebiyat dergilerinde,  sanat sayfasını hazırlayan gazeteler ve çeşitli antolojilerde, seçkilerdi bir araya geldik.

1970 yılında Ankara’da Çaba yayınları arasında çıkan ilk şiir kitabım Dicle Köprüsü ( şiirler)  beni yüreklendiren bir tanıtım yazısını rahmetli Dr. Tahir Kutsi Makal’ın İstanbul’da çıkardığı Tarla Aylık Köycülük Eğitim, Sanat kültür dergisinde bir yazı yazmıştı. Tunçalp’ın yazmış olduğu bu yazıdan birkaç cümleyi sizlerle paylaşmak istiyorum:  

“ Genç şair ve değerli öğretmen Abdülkadir Güler’in yeni şiir kitabının adı DİCLE KÖPRÜSÜ…( Şiirler,  Çaba yayınları 1970 –Ankara) Aslında Dicle Köprüsü hakiki ve tabii bir şiir. Dicle Köprüsünü gören ve üzerinden geçenler bu şiirin ruh yapısını daha kolay anlarlar. 

Genç ve memleketçi şair:

“ VE DOĞUNUN BAHTI  KARA 

SEN NERDESİN  EY ANKARA !"...

Demekle bizim sayfalarca yazı yazacağımızı anlatmak isteyeceklerimizi iki mısra’a sığdırmış bulunuyor. Konularının çoğunu vatandan almış. Dicle Köprüsü, Zergan Suyu, Şark Gelini, Doğu’nun Kaderi, Şehitlik, Sınır Taşı, Dua, Mevlana, Türkmen Kızı, İstanbul’a Mektup,  Delilo  gibi şiirler. . Güzel işlemiş konularını. Bilhassa geri kalmışlığı istismar etmeden birlik içinde dile getirmiş. Bu duyguya bir bakınız nasıl tekrarlıyor:

Uyu Ankara uyu,

El aldı, ele gitti

Ta Habur’a karıştı  

 Zergan Suyu!... 

Görülüyor ki Abdülkadir Güler’in güzel şiirleri var, kendisini tebrik ediyor ve başarılar diliyorum. ( Tarla dergisi,  Sayı: 8,  Ocak 1971), İstanbul.

Aradan yıllar geçti.  Şair Enver Tuncalp,  vefat edene kadar dostluğumuz devam etti.  Zaman zaman çeşitli sanat ve kültür dergilerinde bir araya geliyorduk. Ayrıca Ankara‘da yapılan şiir etkinliklerin de bir araya geldiğimizi hatırlıyorum.  Sevecen cana yakın bir insandı. Vefat edene kadar dostlumuz devam etti.

Şiirleri yazıları Hâkimiyet, Medeniyet, Yeni İstanbul, Hürsöz ve diğer mahalli gazetelerde, Millet, Hakka Doğru, Kaynak, Köy Postası, Savaş, Damla, Tohum, Defne,  Rüzgâr, Toprak, Orkun, Din Yolu, İslâm, Hilâl, Türk Yurdu,. Güllpınar ve Çağrı gibi dergilerde şiir ve yazıları yer aldı.  

Bir başka yazımda da anlatmıştım. 2 Kasım 1974 tarihinde Ankara’da manevi annem Güzide Gülpınar Taranoğlu’nun evlerinde ünlü bayrak şairimiz Arif Nihat Asya onuruna bir şiir şöleni yapılmıştı. Bu şölene ben de Mardin- Kızıltepe’den davetli idim. Ve bu şölene katıldım. Görkemli yemekli bir şiir şöleni idi. Bu şölende kimler vardı?  Hemen aklıma gelenleri yazıyorum:

Mehmet Çınarlı, İlhan Geçer; Halide Nusret Zorlutuna,  Arif Nihat  Asya, Enver Tuncalp, Güzide Taranoğlu,  Hayat arkadaşı Dr. Bilal Taranoğlu,  İrfan Ünver Nasrattınoğlu, Yahya Akengin, Ayhan İnal, Abdullah Satoğlu,  Ahmet Tufan Şentürk,  Şahin Kaya Dil, İsa Kayacan, Sadık Necati Ok,  Necdet Buluz ve bu satırların yazarı  Abdülkadir Güler gibi şair ve yazarlarımız vardı. Bugün bunlardan bazıları yok aramızda, olmayanları saygıyla ve rahmetle anıyorum. Adı geçen şairlerin çoğu  gönüllerde iz bırakıp göçtüler…      

Sevgi şairimiz Enver Tuncalp, vefat etmeden önce bana koca bir dosya ve bir mektup yazmıştı.  Dosyada özgeçmişi, şiirleri, yazılarının yer aldığı dergiler ve gazetelerin adları, hatta sayıları, hakkında yazılan yazılardan bazı örnekler yazarların adları, yayınladığı eserlerin adları ve birkaç şiir yer alıyor bu dosyada.   Yaklaşık bu dosyayı arşivcimde bir emanet olarak 30 yıldır saklı tutuyorum.  Şair Enver Tuncalp’ın bana yazmış olduğu kısa ve özlü mektubunu aynı ölçüde ve şekilde aynen sunuyorum:   

 Enver TUNCALP

  Şair, Yazar

Posta K. 225

Yenişehir – ANKARA

                                                                                          Ankara 25 Mart 1991

         Sayın Abdülkadir GÜLER,

        Hakkımda bilgi sahibi olmasını yürekten arzuladığım vefalı dost

ve arkadaşlarımdan biri de siz olduğunuz kana atını taşıyorum.

         Dikkatle hazırladığım kısa çerçeveli BİYOGRAFİM’ den

bir nüshasını size takdim ediyorum.

Okumak zahmetine katlanmak ve bir kaynak olarak elinizde

ve evinizde saklayacak olduğunuza eminim.

        Bu vesile ile selam ve sevgilerimi sun har, sağlıklı,

mutlu ve başarılı uzun ömürler dilerim aziz kardeşim.

                                                                   Enver TUNCALP

                                                                        ( İmza )                                                   

Emekli Tank Albay şair Enver Tunç yaşamı boyunca  Türk edebiyatına ve Türk kültürüne hizmet etti. Türk kültürüne birçok eserler kazandırdı.  İşte onlardan bazıları:

Kışladan Sesler (1973), Cumhuriyetin 50.Yıl Destanı ( 1973), İnandım İman Ettim (1974), Bestesiz  Güfteler (1976), Bağlıyız Atatürk’e 1981), Yurtta Sulh Cihanda Sulh (1986),  Kerbela Destanı ( 2010), Manzum Nasrettin Hoca Fıkraları ( 2014) ve Manzum Allah Sevgisi  ( 2016 ) ,  Türk Büyükleri ve Türk Savaşları gibi kitaplarından bazılarıdır. Son üç eseri vefalı evlatları tarafından yayımlanmıştır.  Ben yukarıya sadece bir kaçını yazdım..

Şair ve yazar olarak tanıdığımız Enver  Tuncalp  1991 yılında aramızdan  ayrıldı. Görevine bağllı dürüst bir asker ve aynı zaman da geniş kültürlü bir şair ve yazardı. Görevi münasebetiyle Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ten madalya alan değerli bir komutandı. Türk edebiyatına 50’den fazla eser kazandırmış, sanat ve edebiyat alanında da bir çok ödül  sahibi idi.  Vefatının 30 yılında saygı ve rahmet le anıyor ve sözlerimi benim çok sevdiğim   bir şiiriyle bağlamak işitiyorum:

              ERZURUM’DA

Yalçın yamaçlardan pınarlar çağlar

Otlağa yayılan Mal Erzurum’da

İlahi güzellik insanı bağlar

Muhabbet denilen bal Erzurum’da

Dağlarda şimşeğin çakışı yaman

Soğuk sularının akışı yaman

Ürkek ahuların bakışı yaman

Sümbüller, laleler al Erzurum’da

Uzan yaylasına, kıra gönül ver

Şairler, âşıklar burayı sever

İnsanı yiğit ve misafirperver

Halkın arasına dal Erzurum’da

 Yüce dağlar yiğit yiğit bakınır

Ovada şanlı bir tarih okunur

İpekten, yapraktan neler dokunur

İhram Erzurum’da, şal Erzurum’da

Düşmana set olan dağ, taş burada

Göğsü siper olan dadaş burada

En çetin rüzgârlar yavaş burada

Hududa bir nazar sal Erzurum’da   

Toprağın kaynar mertlik cevheri

Yücedir bu İl’in namı, değeri

TUNCALP diyor ki çok sevdim bu yeri

Gelmişken üç sene kal Erzurum’da

             Enver TUNCALP

 Gülpınar Aylık Fikir kültür ve Sanat

Dergisi, Yıl: 1, Sayı: 6 Ekim 1976

(Erzurum’da yapılan bir şiir yarışmasında   

        ayrıca bu şiir ödül almıştır.)