Şaka gibi bir gündü...

Kendimi anlamaya başladığım yaştan bu yana hep 1 Nisan da şaka yaptık ve şakalandık. Aslında o zamanlar bizi nasıl kandırdıklarını bilmediğimiz için biz hep birbirimizi kandırdık. Ama iyiki de okumayı öğrenmeyi biliyoruz ki kim nasıl yapmış neler olmuş hepsinden haberimiz oluyor.

Milli değerlerimizin, kültürümüzün parçası olan herşeyi artık yapmaktan ya vazgeçtik ya da vazgeçirildik. Biz millet olarak aslında birçok şeyimizi kaybettik. 1 Nisan'ı bilmeyenler için :

15. yüzyılın sonlarında, Haçlı ordusu İspanyadaki Endülüs Müslümanlarının son kalesini kuşatır. Uzun süren bir kuşatma olmasına rağmen, kış aylarının da etkisiyle, kale korunabilmektedir. Müslümanların kuşatmanın uzun sürmesine rağmen ne imanında ne korkusuzluğunda bir değişiklik olmamıştır. Durumun zorluğunu anlayan Haçlı ordusunun komutanı değişik taktikler düşünmektedir.

En sonunda 31 Mart gecesi kalenin önüne giderek bir elinde Kur'an-ı Kerim bir elinde İncil; "Şu iki kitap üzerine yemin ederim ki, teslim olursanız bu akşam size bir şey yapmayacağım" der. Gerekli görüşmelerden sonra canlarının kurtarılması karşılığında Müslümanlar kaleyi komutana teslim ederler.

Ertesi sabah, yani 1 Nisan sabahı, Haçlı ordusu komutanı bütün Müslümanların öldürülmesi için emir verir.

Bunun üzerine Müslümanlar Yemin etmiştiniz, bize söz vermiştiniz... Dediklerinde Haçlı ordusu komutanı Benim sözüm size dün akşam içindi, bugün için size bir sözüm yoktur diye cevap verir.

Bu dialoğun ardından; 

BÜTÜN MÜSLÜMANLAR ORADA ŞEHİT EDİLİR.

İşte o gün bugündür 1 Nisan Hristiyanlar arasında Hile Günü olarak kutlanmaktadır.

Artık bizler biz olmaktan çıktık bizim zamanımızda yerde ekmek görüldüğünde öpülür ve yukarıya konurdu. Ben işte bu çocukların olduğu bir zamanı özlüyorum.