Sana "aşk" dedim...

Hala alışamadım ilişkimizdeki gel gitlere. Bu bitişler hala tuhafıma gider. Hep aynı boşluk, aynı telaş, aynı acı. Zamanla alıştığım bir gün tamamen gidecek olman. Belki de bu bitiş o son bilmiyorum. Bildiğim tek gerçek çok yorulmuş olmam.

Sende benim kadar yorgunsun dimi. Çok büyük bir savaş bizim yaşadığımız farkındayım.

Ego savaşı.

Birbirini bu denli anlamayan, hayata bu denli farklı bakan, hiç ama hiç aynı düşünmeyen iki kişinin aynı ortak hayalleri olması ne kadar tuhaf dimi? belkide saçma. Belkide tek ortak noktamız hayallerimizdi. Ama onca olmaza rağmen, onca soruna, kavgaya rağmen etrafımızdaki en mutlu çiftte bizdik. Aşıktık adına "aşk" diyorduk. Bize en yakın tarif bu olduğu için aşk diyorduk belkide.

Yaşadıklarımıza sürekli anlamlar yüklemeye çalışmak, bir ad koymak bunlarda yıprattı bizi en çokta beni. Tarifini yapamadığım ama gitgide içimde büyüyen bu şey her neyse nefes aldırmaz hale geldi bana. Artık muhtaçtım. Hayatımda ilk defa birine muhtaçtım, çaresizdim hep gitmek, kaçmak isterken dahada bağlandım. Kaçtığım, sığındığım her yerde olmaya başladın. Senden kaçarken sende soluklanmaya başladım. Seni sana şikayet eder oldum. Saplantımı dedim kendi kendime ne bunun adı ne...

Ama artık yoruldum...

Hissettiklerime ad koyma gibi bir çabam yok artık. Aşk kelimesi her ne kadar yetersizde benim sana olan duygularıma sana "aşk" dedim ben artık. İlk önce telefonuma öyle kayıt ettim. Nedir diye soranlara "aşk" diyorum o. Evet aşk geçicidir diyorlar ama biliyorum ki sende aşkı ölümsüzleştiren birşeyler var. Var ki ben bir buçuk yıldır ayrı olduğum zamanlarda dahil sana aşık olarak açıyorum gözlerimi hayata. Ve her gün hiç bıkmadan sana aşık oluyorum tekrardan yenileniyorum sanki, ve sana tekrardan her aşık olduğumda arınıyor ruhum günahlarımdan biliyorum. Biliyorum ki sen benim hayatımın en temiz yanısın. Bana Allah'ı hatırlatansın. Onun dünyadaki yansımasısın. Hani bana daha sevgili değilken umarım gözlerinde hayatı gördüğün bir sevgilin olur demiştin ya. Senin dilediklerinden daha fazlasını görüyorum ben gözlerinde.

Eğer sen olmazsan ve artık olmayacaksan babasına benzeyen bir oğlum hiç olmayacak. Her gün hayata yeniden gözlerimi açtığımda yanıbaşımda aşık olduğum bir adam da olmayacak biliyorum. Gözlerine her baktığımda Allah'a şükredeceğim bir sevgilim, eşim, ve her adını andığımda, anlattığımda gözlerimi dolduran erkeğim. Sende çoğu şeyimi hatta herşeyimi kaybedeceğim biliyorum. Ama herşeye rağmen şunu bil seninle herşey çok güzeldi. Bana yaşattığın, kattığın, hatırlattıkların ve unutturdukların için. Umudumu yitirdiğim şu çirkef hayatta hala güzel birşeylerin olduğuna inandırdığın için, bana her gün ne kadar özel olduğumu hissettirdiğin için, aşkın en güzelini yaşattığın için. Allah'ı hatırlattığın için herşeyden önemlisi beni ben olduğum için seven ilk insan olduğun için ve daha sayamayacağım herşey için çok teşekkür ederim...