Sanal aşklar...

Ya çok yanlızız ya da kaybettik umudumuzu iyiden iyiye!!

Yanlızlığımızı yamamaya çalışıyoruz hiç tanımadığımız insanlarla chatleşirken ve yelken açmaya çalışıyoruz düşlerimizdeki uzak aşklara!!

İhanetler, kavgalar, terkedişler var sanal aşklarımızda... her gün yeni bir haber okuyoruz gazetelerde sanal aşklara dair…

Teknolojiye mi ayak uydurduk, yoksa arkasına mı sığındık? acaba arayışmıydı iten bizi sanal aşklara yoksa kaçış mı?

Bu kadar hoyratçasına mı acıttılar bizi de kendimizi alıp koyduk bir ekran karşısına, ona gülümsedik, ona bağırdık, onunla yattık; beynimiz uyuşmuş gözlerimiz acımışken beyaz ışıktan… nafile dokunmadı elimiz bir insan elinin sıcaklığına… gözlerdeki acının gerçeğini algılayamadık okuduğumuz cümlelerin arasına rasgele serpiştirilmiş noktalama işaretlerinden… yetinmek zorunda kaldık büyük harflerde ki kızgınlık ve öfke ile!

Demişler ki " insan insanın kurdudur ama insanı insan yapan yine insandır!"

Yeter ki yakın olsun, azıcık ısı olsun bir nefes ötemizde …

Yinede diyorum ki sanal aşklara bile sığınıp bel bağlayabiliyorsak; üzülmeyin iş işten geçmemiş hala, hala umut var içinizde "saf çocuksu aşka dair"

15.10.2007