Şans

 Bir gün anlayacaksın. Senin için söylenen sözlerin sesi  yerini sessizliğe bıraktığında, sırtını döndüğün yüzler  artık yerinde olmadığında, sustuğun zamanları çoktan yitirdiğinde anlayacaksın. Bir şeyleri elinde tutman için sana verilen son şansı değerlendirememenin üzüntüsü acıtacak ruhunu. Bunu haklılık ispatı olarak söylemiyorum, yaşayan insanların pişmanlıklarının avuntusundan kalanlar bunlar.

 İnsanların hayatları konusunda tercihleri her zaman vardır. Hatta bu tercihler, insanları belli belirsiz bir sonuca ulaştırır fakat bu bir tercih meselesi değil, bu dönüm noktası. Belki de vereceğin bir kararla hayatın boyunca yeri doldurulamayacak bir boşluğa sahip olacaksın ya da vereceğin bu karar seni mutluluğa taşıyacak. Bazı kararların nereye varacağını yaşamadan bilememek, bir insan için yaratılmış en zor duygu bence. Bana soracak olursan kaybetmenin getirdiği yaranın acısı başka hiçbir şeyle eş tutulamaz. Kelimelerin etkisini ancak o zaman anlayabilirsin. Konuşurken önemsiz gelen çoğu kelime işte o zaman ağırlığını hissettirir. Tamamen karamsar bakmamak da lazım ama bir insanı derinden üzen kelimelerin varlığı da saklanamaz bir gerçek. Sen mesela. Söylediğin bir kelimeyle yerle bir ettiğin bir hayat oldu mu hiç? Karşındaki insanı küle çevirdiğin bir konuşma yaptın mı? Bence bu soruların cevapları aklında çok net. Bazı insanlar sevmeye nasıl uzak durabiliyorlar bunu öğrenmek istiyorum. Nasıl başarılabilir böyle bir dünyada tutunacak bahar dolu bir dal olan sevmeyi görmemezlikten gelmek? Seven ve sevilen biri uzaklığı tercih ederek kendini mi karşısındaki bedeni mi cezalandırır? …

 Birbirine nasıl da bağlı insan hayatı. Aslolan sevmenin ta kendisiyken nasıl tercih edilemeyen bir durum olur bilen biri anlatmalı. Aklında kırılmış soru işaretleri taşıyan kişilerin yüreği huzur bulmalı.

 Bir gün her şey için çok geç olduğunda anlayacaksın. Elinin tersiyle ittiğin sevgi, seni canlı tutmak için sana gönderilmiş bir mucizeydi. Şansın varsa yok etmeden beraber var olmaya bakmalısın. Unutma, bu dünya için yaratılmış en acımasız şey zamandır!