SAYGIDA KUSUR

             Saygıda Kusur

Kavramlar insanlarda anlam uyandırdığı zaman benliklerini bulur. Öyle havalı kavramlar vardır ki kullanıldığı cümleleri şahlandırır. Eğer o cümlede ki kavramlar size bir şey ifade etmiyorsa görsel bir şölenden öteye gitmez. Bazı kavramlar ise dillerde şekilden şekle girse de topluluk adına önem arz eder.  Saygı kavramı gibi…

                Saygılı olmaktan saygı duymaya kadar uzanan bir anlam yelpazesi içinde her toplum üzerinde saatlerce konuşabilir.  Bizim nesil için dillerden düşmeyen bir eleştiridir saygı. Ama bence bizden önceki nesiller içinde hep eleştiri seviyesinde kalmıştır.  Şimdi ben bu kavramları özenle bir cümle içinde yazsam içimde ne kadar anlam uyandırabilirim ki. Sadece kendi tanımlarım çevresinde tabii ki.

           Zaman hızla geçiyor. Nesiller kendi yarattıkları olaylar çevresinde gelişiyor ve gelecek nesle bir gen aktarması yapıyor. Anne ve babalarımızdan aldığımızı kendi görüşlerimizle yoğurup çocuklarımıza veriyoruz. Ama yaşlı nesil biz olduğumuzda olaylara bakış açımız değişiyor. Kurallar nesilden nesile böyle aktarılmış gibi davranıp eleştirilerimizi ortaya koyuyoruz.  Sonunda da gençler saygısız yetişiyor, cümlesiyle tamamlıyoruz.

                Saygı kelimesi, yoruma açık olduğu kadar gelişmeye de aç bir kelime olduğunu düşüyorum.  Bence bir nesil çağ atlamasına şahit oldu. Ve gördükleri ile hayalleri diğer nesillere göre değişti. Bir çağ bitti ve yeni bir çağ başladı.  Büyük bir anlam kargaşası oldu insanlarda. Daha açık anlatmak istersek 1789’da başlayan yakın çağ yirmi yıl önce bitti. Saygıda kusur etmememizi söyleyenler bir önceki çağın çocuklarıydı.  Bugün yaptıklarını saygısızlık olarak görmeyenler ise adı henüz konmamış bir çağın çocukları.

                Geçmiş süreçte ortak zamanlarda yaşayıp farklı çağın çocukları ne konuştu bilmiyorum.  Bizim yaşadıklarımıza benzer miydi?  Bu soruyu ana soru olarak alalım. Alt başlıkta biz saygı konusuna bakalım. Saygı değişmeyen olgu gibi gözükse de son zamanlarda belli kavramları dışında değiştiğini düşünüyorum. Mesela artık büyüklerin yanında sigara içmek büyük bir saygısızlık kabul edilmezken birileriyle konuşurken yüzüne bakmamak hala saygısızlık olarak kabul edilmektedir.  Telefonla oyun oynayarak sohbet etmek ise aynı neslin çocukları için saygı anlamında tartışmalara gebe. Ortak saygı kavramlarından bazıları ise giderek gücünü artırmaktadır. Yaşam hakkına saygı veya hayvan haklarına saygı nesillerin ortak paydası olmaya devam etmektedir.

                Saygı da kusur etmezsem benim bir önerim olacak. Her neslin sorunlu kavramlarını sorgulamaktan önce yaşadığımız anı fark etsek diyorum.  O zaman saygısızlığı da çözmüş olmaz mıyız? Belki de o zaman aynı kavramları bir nesil bağ bir nesil de kırmak zorunda olduğu zincir gibi görmekten kurtulur.

Perihan T.