Sayın Culduz'u everelim artık!

Nasıl akıl edemedik?

Hazır gelmişken “su gibi “ programına götürmeliydik!

Sayın Culduz’u diyorum. “Su gibi” programına götürmeliydik diyorum!

Demek niyetinde varmış ama bana da söyleyemedi. Utandı zahir!

Rahmetli annem de sağ olsaydı kesin bulurdu ona bir tane! Mahallemizin yarısını o evlendirmişti. Diğer yarısına da referans olmuştur.

“Ayşe teyze; falanın kızını isteyeceğiz de! Ağızlarını bir yoklar mısın? Boşa gitmeyelim!”

Ya da!

“Ayşe teyze; filan insanlar nasıldırlar? Bize uyarlar mı? Ne dersin?”

Tabi sayın Culduz’un referansı ben olacaktım!

“Valla önceleri barut gibi adamdı! Herhalde boğazdan geçerken rutubet kapmış olacak ki beni şaşırttı! Olgun, nazik, bir beyefendi olarak karşıma çıktı. Bence müsbet yani! Bu yaştan sonra kurumaz sanırım!”

Baktık olmuyor, B planımız hazır!

“Kaçır anasını satayım! Çatı katı boş! Bir süre burada kalırsınız; sonra aranızı buluruz!”

Bu senaryolar olabilseydi en az üç çocuk dileğinde de ben bulunurdum!

“Recep, Şaban, Ramazan tamam mı? Kız olursa Şevval! Tamam mı sayın Culduz?”