Sebepsizim

bir yolculuğa çıkmıştım senle
gideceği yeri belli olmayan,
karanlık, engebeli, taşlı , tozlu , topraklı ve düzgün,
bir açık hava, bir kapalı bazende sisli.
bütün riskleri alarak .
seninle bütün engelleri aşacağıma inanarak.
hala kiminle dans ettiğimi bilmiyormuşum meğer.
yazık senle geçen zamana.
günler bir su gibi akıp gidiyor.
neden senden vazgeçemiyorum.
yüreğimden benliğimden çıkartamıyorum.
bazen düşünüyorum da
sen benim sahip olduğum en değerli düşmüşsün!
sonrasında beni allak bullak eden düşünceler sarıveriyor .
çekilin diyorum.
aralarından sıyrılıp kaçmak istiyorum.
ama yapamıyorum.
neden bu kötülüğü yaptın bize ?
neydi? seni korkutan,
neydi? çözümleyemediğimiz sorunlar...
hala aklımı karıştıran, cevapsız kalan sorular...
işte senle olan yolculuğumuz buraya kadarmış.
ben sensiz okyanusun ortasında kaldım.
boğuluyorum sevdiğim.
bundan sonra, gel kurtar beni demiyeceğim.
duymayacaksın sesimi,
görmeyeceksin beni.
hıçkırıklarımın yankısını tüm odamda duyuyorum.
senden nefret ediyorum, etmek istiyorum.
ama yapamıyorum.
neydi seni bana bağılayan?
kopartamadığım, kopartmak istemediğim.
seni çok sevdim, ihanet etmedim.
ançak sen bunların değerini bilemedin.
kolay yolu seçerek,
beni benle başbaşa bırakıp,
beni terk ettin.

nergizin yüreğinden...