Seçici hafıza

En azından hafta bir kalemim duygularımla buluşmalı. Kelimelerimle dertleşebilmeliyim ki içimdeki herşey yerli yerine otursun. Sınırsız bir hafızamız olsa ne olurdu diye düşündüm saçma sapan yere. Herşeyi hatırlasaydık, yani her an hersey aklımızda olsaydı ne olurdu acaba? Belki yaşadığımız herşey zihnimizde bir yerde tutulu duruyor olabilir ama hatırlamaya gelince seçici bir belleğimiz olduğu kanısındayım. Kontrollü olarak seçmekten bahsetmiyorum, yani kanımca hatırladıklarımız üzerinde yüzde yüz etkimiz yok bence. Kişiliğimiz, çevre koşulları ve daha pek çok değişkenin etkileşimleri sonucu hatırlıyoruz. Örneğin neşeli isek, herhangi biri hakkında düşündüğümüzde olumlu olan şeyler gelir hatırımıza. Erkek arkadaşınızla kavga ederken konu geçmişten söz açıldığında hep olumsuz şeyler sıralanır zihninize ve onlar dökülür ağzınızdan teker teker. Bir tane bile iyi şey olmamış mıdır sanki, elbette olmuştur; hatta iyi şeyler daha fazla ki o ilişki hali hazırda devam etmekte ama o anki etkileşimler o anıları tetikler işte. Böyle bir film yapmak isterdim, insanların ve dolayısıyla toplumların zihinlerinin hiçbir şeyi unutmakla kalmayıp her an hatırlamarı üzerine bir film. Dünya uygarlığı nasıl değişirdi acaba diye düşündürten bir film yapmak isterdim. Ya da öyle bir roman kurgulamak isterdim. Sanırım ileride yapacağım böyle bir şeyi. Aşkı ve hayatı yazmaktan biraz yoruldum, yani o konularda ne desem boş gibi geldi bana. Bir de uzmanlık alanımı edebiyatla harmanlayıp biraz bilimsel biraz da sanatsal bir yapıt ortaya çıksın istedim galiba. Ben otobiyografik anılar üzerine çalışıyorum ve en temel derdim insanların olayları nasıl hatırladıkları, hatırlamaya çalışırken ne gibi stratejiler geliştirdikleri ve bunları hangi koşullarda nasıl kullandıkları. Aslına bakarsanız merak ettiğim binlerce konu var ve galiba ömrüm bunları merak edip, araştırmaya çalışmakla geçecek. İnsanlar zor zannediyor bunları ama inanın hayatı yaşarken karşılaştığınız onlarca güçlükten, hayal kırıklıklarından, kırgınlıklardan, insanlardan gördüğünüz haksızlıklardan, ve kalp ağrılarınızdan daha zor değil.