Sen ben biz

Rahmetin hiç dinmeyen solukları kaplıyor ufkumuzu şu demlerde. Beklettik çokça sizi, gayrı mahkum olmayın diyerek yaklaşıyor dünyamıza usulca..

Selamını alıp onunla girdik saflarımıza, dizildik inci tanesi olup tespihlere. Kesretimiz bize cesaret verdi zor günlerde. Tek azığımız ümitti hiç bitmeyen. Ümitsiz olma raddesine gelince halimiz, büyüklerin nasihatleri susturdu coşkun gönüllerimizi..

Izdırap sızısı dokununca  yüreklere kanattı yanık sineleri. Bir sona varmanın umuduyla açıldı kollar sonuna kadar..

Eller birleşmeye başladı önce. Birlikten kuvvet doğar birimiz hepimiz için diyordu her bir gönül içinden, Hepimiz biriz.

Şimdilerde gönül yaramız kabuk bağladı. Ümitlerimizin ayyuka çıktığı demleri yudumluyoruz hep birlikte. Izdırap dolu sineler feraha varmanın eşiğinde soluklanıyor.

Rahmetin üzerimizdeki inayeti bizimle artık yanımıza ulaştı o hep vardı da  biz ona ulaştık son damla da taşmadan bardaktan

El ele verdik ve yürümeye başladık uzun yollarda sabırla.