Sen Sisyphos'un lanetli kayası

Sen Sisyphos'un lanetli kayası
Olup düşersin ha bire
Kalbimin derin koyaklarına...

Baktığım her şey gözleri buğulu
Bir çocuktur.
Uzak köy yollarında toz duman
Firari bulutlar kadar korkak
Ve ağlamaklı...

Cılız sürgünlerin açlığıyla
Yağmurlara açtım iklimlerimi.
Çölde kum taneleri kadar çok
Ve büyük yangınların barınağıyım...

Yakınlaşma! her yanım çürümede.
Hıçkırarak ağlayan ellerimi
Sarsak ve titrek ellerimi
Tutma savrulursun acımasız uçurumlara...

Ne bir yol yorgunluğu
Ne beden işçiliğinden;
İçimde kopan fırtınalardan
Ve çatışmalardandır bu eksilmelerim...

Alıp bir gül koklasam avuçlarımda
Ömrü kısalır sevgililerimin.
Kokuları karışır birbirine, anılarımda kekre bir tat
Bir sevmenin burukluğu dökülür sözcüklere...

Hızla giden bir aracın arkasından
Bakakalmak kadar uzaklaşırım
Senden
Ve senden artakalan düşlerimden...
Adressiz bir boşluktur
Baktığım her şey gözlerin
Bir meteor gibi dolanır sonsuzlukta...

Şavkı kır çiçeği gibi yaban
Ve yalansız düşersin dudaklarıma
Düşlerimin çatışmasında bir kent vurulur.
Ömrüm, zamanın eprimiş labirentlerinde
Başıboş dilenen yitik bir şarkıdır...

Yakamozlar sararır yaprak yaprak
Kirli kağıtlara sarılır mevsimler
Sende ömrümü yitirdim artık adım sonbahar...

Aşk, acıtmak için doğmuşsa;
Zehirli diliyle ateşin tam ortasından;
Battığım bulut gözlerindir en derinine...

Sen sisyphos'un lanetli kayası
Olup düşersin ha bire
Kalbimin derin vadilerine.
Ama inadına seni
Alıp yeniden
Hergün
Her gece
Her an
Çıkmazlarımdan Olimpos'un doruklarına
Koyacak suları bekleyeceğim...

09/10/2010

CAFER DEMİRTAŞ...