- Kategori
- Şiir
Sen ve hayat
Bir güç savaşıydı sanki seninle yaşam,
Sessizliğinde bile bir çığlık saklıydı.
Her zaman sen haklıydın,
Hatalarının hiç farkına varamadın.
Gri bakışların vardı; içimi ezen,
Yağmurlar gizlerdin yüreğinin kuraklığında.
Özlerdim seni uzun gecelerde,
Söyleyemezdim; çekinirdim nedense.
Güçlüydün, çocuksu tavırlarında bile,
İsyankârdın her kabullenişinde,
Sanki dünya senin omuzlarındaydı,
Değer verdin benden başka herkese.
Şimdi “Git, artık” deme sırası bende,
Dönmeyeceğim bu sefer; ısrar etme,
Buraya kadarmış birlikteliğimiz;
Ayrıyken daha mutluyuz ikimiz…