Sen yeter ki hayal et.

Bugünlerde televizyonda bir reklam dikkatimi çekiyor. Türk Telekomun hazırladığı bu reklamda bir yaşlı hanım ve futbolcu Ronaldo oynuyor. Reklamın konusu 'Sen yete ki hayal et.' Yaşlı Hanım Ronaldo'nun filmini çekiyor. 

Gözüme hiç yabancı gelmeyen bu yaşlı hanımı araştırınca bir süre önce gazetelerde okuduğum Ümmmiye Koçak olduğunu öğrendim.

Ümmiye Koçak ilk okul tahsilli Mersinli bir ev hanımı. Çok sayıda kardeşi olan bu hanım öğrenim yapma imkanı bulamamış ama kendi kendini yetiştirmiş. İlk okuduğu kitap da Maksim Gorki'nin Ana adlı kitabı imiş. Ümmmiye Hanım, köy kadınlarının yaşamlarını anlatmak amacıyla kurduğu Aslanköy Kadınlar Tiyatro topluluğu ile çoğu kendi yazdığı eserler olmak üzere bir çok eseri sahnelemiş ve bizzat kendisi de rol almış.

Bu doğuştan yetenekli Hanım tarlada çalışarak biriktirdiği paralarla çektiği Bez Bebek adlı uzun metrajlı film ile A.B.D New York Avrasya Film Festivalinde 'Sinemada en iyi Avrasyali Kadın Sanatçı' ödülünü kazanmış.

Bugüne kadar 15 tiyatro oyunu yazan veyaklaşık 10 bin kez sahneye çıkan Ümmiye Koçak'ı biz bir çok diziden de tanıyoruz.

Ümmiye Hanım hayallerine sınır tanımayan kişilere örnek olması açısından kayda değer. En son futbolcu Ronaldo ile reklam filmi çekme hayalini de gerçekleştiren bu hanımın davranışının gençlerimize örnek olmasını diliyorum. 

Bu arada ben gençlerimizi bilemeyeceğim ama sanırım kendi yaşamımda bu olayın bir örneğini yaşıyorum son günlerde. 

Üniversite  eğitimimi Ekonomi üzerine  yaptım ama kendimi hiçbir zaman ekonomist olarak hissetmedim. İçimde çok uzun yıllardır var olan yazma isteğimi 6 yıl önce blog yazarak tatmin ediyordum. Sanırım blog  yazmak bana yetmedi ve geçtiğimiz günlerde yıllardır yazdığım öykülerimi toparladığım kitabım yayınlandı.

Gümüş Kaşıklar adlı bu ilk kitabımda ezilen, terk edilen, şiddet gören, tacize uğrayan kadınları konu aldığım  öykülerim yer alıyor.

Yetmişbir yaşında ilk kitabımın çıkması bir hayalin gerçekleşmesi değil de nedir?

Hangi yaşta olursa olsun insanların hayalleri olması ve onları gerçekleştirmek için çaba göstermeleri gerektiğinin bir örneği olduğumu zannediyorum.

Ayrıca bir kitapla kalacağımı sanmayın. İkinci, üçüncü kitaplarım yolda.

Ümmiye Hanıma nice tiyatro eserleri bana da nice kitaplar...........