Seninle yepyeni gülüşlere başlamak...

Bilgeliği, cesareti onunla öğreniyorum. Sessiz kaldığı anlarda bile öyle çok şey anlatıyor ki... Onunla hayatın sırlarını yeniden keşfediyorum, ışıltılarını, renklerini... Biliyor musun, ben sende olan senin olan bütün renkleri seviyorum küçük meleğim...

Sadece yeni gülüşlere başlamak mümkün benim küçük meleğimle, gülüşler her seferinde büyük kahkaha tufanlarına dönüşüyor üstelik. Asla yarım değil heyecanlar, hep daha büyüğü, bir sonrası var. Her sey daha anlamlı artık, yaşanılan her ânın değeri var. Onun her anını, her saniyesini görüntülemek istiyorum hiç kaçırmadan, hiç atlamadan. Onun her yeni keşfettiği şeyi sanki ben de ilk kez keşfediyor, aynı heyecanı aynı coşkuyu onunla yaşıyorum. Hiç tükenmeyen enerjisini, ışıl ışıl yanan gözlerini ve o gözlerdeki neş'eyi, yeni ve ilk kez gördüğü her şeyde yaşadığı sevinci, çığlıkları paylaşıyorum tarifsiz bir mutlulukla. Onunla büyütüyorum mutlulukları, çoğaltıyorum heyecanları.

Meğer yaşamın zevk alınacak, yaşamaya değer ne çok noktası, ne çok köşesi varmış; belki de görmezden geldiğimiz, bilmeden atladığımız, bir göz atmadan acele ile geçip gittiğimiz, yaşamak mümkünken yaşayamadığımız, hep bir telaş içinde unuttuğumuz, zaman ayıramadığımız ne çok ayrıntı. Oysa ki gerçek mutluluk ayrıntılarda gizli hep, sürmek gerekiyor izini, kaybetmemek için aramak gerekiyor. Bulunca da bırakmayıp tadını çıkartmak gerekiyor bu mutlu anların, mutlu olabilmek hâlâ mümkünken. Mutsuz olacak şeyleri arayıp bulmak, hep bir hüzün denizinde kaybolmak, acılar içinde yitip gitmek, yok olmak neden?... Kucak dolusu virgüllerim var benim bu yaşam ırmağında, hep bir sonrası var çünkü onunla, eksik kalmamalı, hiçbir saniyesi boşuna harcanmamalı ve asla tüketilmemeli...

Bugüne kadar kurduğum hiçbir düş ondan daha kusursuz olamazdı, bir o kadar yalın ve bir o kadar kalıcı. İnsana bahşedilen hiç bir duygu, hiç bir mucize bir evlâdın kattığı kadar anlam katamaz bir annenin yaşamına. Dünya bu tertemiz yüreklerin sevgisiyle dönüyor milyonlarca yıldır hiç durmadan, yorulmadan belki de.

Mutluluğumun kaynağı, sevincimin tükenmeyen parçası kızım; Ne çok anlam kattın hayatıma doğduğun günden beri... Sevgim seninle çoğaldı, umutlarım seninle anlam kazandı, anlamlar yükledin yüreğime... Seninle başladı birçok şey yeniden kıpırdanmaya içimde. Seni her gün ve daha çok seveceğimi bilerek uyanmak ne kadar değerli benim için. Her gün sevginin o baş döndürücü iflâh olmaz dünyasına yeni yolculuklar yapacağımı, hayata her yeni günde daha bir içten bağlanacağımı senin için. Mutluluğun yüzündeki küçücük bir tebessümde gizli olduğunu, mutluluğun sen demek olduğunu, güneşin her sabah gözlerindeki ışıkla doğduğunu, senin benim vazgeçilmez parçam olduğunu bilerek ve seni dün sevdiğimden daha fazla ama yarın seveceğimden daha az severek yaşamak ne kadar gerekli benim için birtanem bir bilsen...

Ve sen, dünyamı getirdiğin ışıkla pırıl pırıl aydınlatan, düşüncelerime şiir tadında mutluluklar yerleştiren, pencerelerimi, kapılarımı ilkbahara açtıran, yıldızları güneşi benim için yeryüzüne indiren küçük meleğim; Seninle sadece yepyeni gülüşlere başlanır, yepyeni umutlara, yepyeni heyecanlara, yepyeni ilklere!...

NİCE MUTLU GÜLÜŞLERE KIZIM,

NİCE MUTLU GÜLÜŞLERE...

REZZAN SAİTOĞLU