Servet, miras ve şiir

Servet; gücü yetenlerin keyifle (tüketemeyecekleri kadar) biriktirdikleri maddi varlıktır.

Kişi servet biriktirirken sanki hiç ölmeyecekmiş gibi keyif alır ve toplumda da gücün sembolü olan serveti artıkça havası artar.

Ancak servet biriktiren eğer ölümünü düşünüp önceden önlem almamış muğlak durumlar oluşturmuşsa o zaman mirasa dönüşen servet varisler için büyük çatışmalara kavgalara neden olur.

Yani keyifle biriktirilen servet, varis eziyetine dönüşür. İnsan miras kavgalarına şahit oldukça servet sahiplerinin hayattayken herşeyi düşünmesi gerekir diye düşünüyor ama büyük servet sahiplerinin ölüm duygusuyla düşünüp karar almalarının da çok zor olacağını algılayınca durum hepten karmaşık hale geliuyor.

Cimri bir tefeci ölüm yatağında büyük oğluna vasiyet olarak der ki; ben hayatımda aylık % 8 den aşağıya faizle para vermedim, sizde vermeyin yoksa mirasım size haram olsun der. (haramsa faiz zaten haram ama ölecek tefeciye göre faizle oluşan servet meşru sadece düşük faizle verilirse haram olur) oğlu döner sonuçta biriken serveti ne yapalım? diye ölmekte oan babasına sorduğunda, baba sizde çocuklarınıza benim vasiyetimi iletin der ve ölür, ardından varisleri arasındaki kavga cinayet üretir.

Bitecek hayatta keyif üretecek kadar paradan fazlası ne gerek...

---------------------------------------------------

SEVET, MİRAS ve ŞİİR 

Servet biriktir dediler

Bense şiir yazdım

Servet biriktirsem

Miras kalacak

Talan edilecek

Oysa şiir

Hep benim kalacak

Hep beni hatırlatacak

Ruhum şad olacak

Servet mi, şiir mi?

------------------------------

Kadri KANPAK

08.11.2013 - GALATA