Sessiz kalma!

Bazı değerler satın alınamaz, karakter gibi.
Evli adamların genç kızlarla ilişki kurmalarına tahammül edemiyorum, bir de evli ve çocuklu olan koskoca adamların bunu kendine nasıl yakıştırdığını düşünüyorum.

Böyle bir karaktersizliği içlerinde nasıl barındırdıklarını... İnsanların duygularıyla oynamaktan keyif alışları egolarını tatmin ediyor mudur acaba? Ya da diğer tarafta aldatılan bir kadının varlığı ve her gün baktığı o yüz rahatsızlık vermiyor mu onlara?

Diğer tarafın kurduğu hayaller? Her iki tarafın hayal kırıklığı ve gözyaşları... Ahını aldığı iki taraf...

Çocukların arada kalışları ve her gün biraz daha çırpınan bir kadın... Düşünmek bile insanı yeterince karamsarlaştırıyor.Bunun gibi yaşanan milyonlarca örnek var, başını kaldırıp baktığında insan görebiliyor, duyarlı olmak pek de zor değil. 

Aldatmak ve aldatılmak!

Ne çelişkili iki kavram, bir taraf keyfini sürerken diğer taraf yıkılan. Evlilik adı dışına çıkacak olursak da yaşıyoruz bunları.

Kadın? Erkek?

Farketmez.

Nasıl bir karakter kaldırabilir bunu? 

Doyumsuzluğun sonuçlarını düşünmeden hareket ederler, düşünmezler ve bencillikleri en büyük özellikleridir.

Fazla uzun tutmak istemediğim bu yazı sadece bilinçlendirmek adına yaptığım bir şey. Yaşanan bir olaya baktığım pencere bu... 

İnsanın yaşaması gerekmiyor bunu, sizler böyle olaylara sessiz kalacak kadar karakterinizden ödün vermeyin.

Unutmayın bir gün o iki taraftan biri de siz olabilirsiniz. 

Ve kimsenin mutsuzluğundan kendinize mutluluk payı çıkartacak kadar kendinizden vazgeçmeyin.

Pelin