Sevdanın akı, karası

Kücük sehirlerde yasayan insanlarin yürekleri de, asklari da daha bir büyük oluyor nedense..
"Elalem ne der; insani yar eglemez evladim, ar egler" telkinleriyle büyüyen mahcup cocuklar, sevdalarini da yürekleriyle birlikte büyütüyorlar. Onlarin asklarini imkansizliklar, yokluklar ve ayriliklar besliyor hep. Ask icin de bunlardan daha güzel bir gida düsünlemez degil mi? sinandikca büyüyen tek sey, asktir cünkü...

Ben Ankara`da dogdum ama cocuklugumun bir bölümü Corum´da gecti, sonrasi yine Ankara ve ne yazik ki Almanya...

Cocukluk yillarimda, Cengiz abi sayesinde tanistim ilk kez "karasevda"sözcügüyle. Cengiz abi bizim hem akrabamiz, hem de komsumuzdu. Tip ögrencisiydi ve o dönemin genc kizlarinin yüregini yerinden oynatacak kadar yakisikliydi. Melankolik hali, koca koca badem gözleri ve dogustan bronz teniyle nice güzelleri bastan cikarabilirdi; ama o bir tanesine asik olmustu iste. Hem de ne ask!... Fakat kizin ailesi durumu ögrenir ögrenmez, "bizde aleviye verilecek kiz yok" deyip, kizi ortadan kaybetmisler ve baskasiyla evlendirmislerdi. Cengiz abi de önce aklini, sonra da okulunu kaybedip, Corum´da ailesinin yaninda yasamaya baslamisti.(buna yasamak denirse tabii..) "Derin bir sükut denizinde günbegün, senebesene ölmeye basladi" desek, daha dogru olur sanirim. Her ne kadar " El´âşıku izâ sekete heleke, el´ârifü izâ tekelleme heleke (Âsik sükût ederse helak olur, arif de konusursa helak olur)" denmis olsa bile, askin en son merhalesi sükuttur aslinda hissedebilene; cünkü söz ikilikte olur; seven sevilen ikiliginde. Asuk masuk bir olunca, geriye ne kalir ki Asktan özge. Ve askin dili de kalemsiz, kelamsiz yazilir gönülden gönüle. Cengiz abi de, bir olmustu belli ki sevdigiyle; ondandi sükutu da, deliligi de..
Büyüklerimiz: "karasevdaya tutulmus, evlerden irak." dediler. O zaman anladik ki, sevdanin da aki, karasi olabiliyormus GÖNÜLLERDEN IRAK!..:)
Kurban oldugum Rabbim, senin isine karismak ne haddime, tövbe!.. vereceksen bu illetin pembesinden, yesilinden veriversen herkese.. gerci bizim gibilere beyaz da versen, kara bahtimiz onu da kendisi gibi kara eder ya, neyse...:)